Elden Ring

We kennen ontwikkelaar FromSoftware het beste van het super populaire Soulsborne genre. Dit genre hebben ze namelijk uit de grond gestampt in 2009 met een PS exclusive genaamd Demon Souls. Gezien de ongeziene populariteit zijn er sindsdien tal van Soulsborne games op de markt verschenen, uitgebracht door zowel FromSoftware als vele andere studios die ook met dollar tekens in hun ogen stonden toe te kijken. In een zee van Soulsborne games echter, wordt het snel moeilijk om origineel te blijven. Gelukkig zag FromSoftware opnieuw het gouden ei door iets te proberen wat geen enkele andere studio aan had gedacht of heeft gedurfd. “We maken de eerste open-world Soulsborne game.” En zo is Elden Ring tot stand gekomen, een game die de ontdekkingsreiziger in mij alvast sterk heeft weten te verassen.

In principe speel je als een nietszeggend zinloos personage dat door The Greater Will wordt opgedragen om Elden lord te worden van The Lands in Between. Hiervoor moet je echter eerst de oude lords van hun troon stoten, dit omdat zij hun taken verwaarloosd hebben en niet langer meer gehoorzamen aan The Greater Will. Althans, dat is wat ik van de ietwat vage story begrepen heb. Het is dan ook Typerend aan FromSoftware om hun gigantische lore doorheen de wereld te verstoppen in tekstjes en conversaties i.p.v. deze gewoon uit te klaren tijdens de main quests. Dus als je net als mij niet van plan bent elke beschrijving van elk voorwerp te lezen, dan moet je niet al te veel van de story verwachten, hoewel dat deze blijkbaar echt wel goed blijkt te zijn. Gelukkig heb je nauwelijks een leidend narratief nodig om van deze fantasierijke wereld te kunnen genieten, want het landschap, de gebouwen en de monsters om je heen zijn zo inspirerend dat je zelf wel een verhaal inbeeldt dat bij je past.

Handjes los! Vooraleer je aan Elden Ring begint moet je beseffen dat deze game een stevig “handjes los” principe hanteert, wat wilt zeggen dat je lekker alles zelf moet ontdekken. Op een korte tutorial na word je bij wijze van spreken gedumpt in the Lands In Between als een vogel voor de kat. Je eerste les is dan ook meteen dat je niet opgewassen bent voor alles wat daar rondloopt, zoals een gigantische ridder te paard bijvoorbeeld, en soms vijanden zal moeten omzeilen. Een belangrijke les, want de open-world gaat werkelijk alle richtingen uit en eender waar je komt schuilen grootse gevaren. Het meest waardevolle dat je kan tegenkomen zijn Sites of Grace, wat de typische kampvuren zijn uit het Soulsborne genre. Met deze kan je niet enkel rusten, fast travelen en upgraden, maar deze wijzen jou ook in de richting van belangrijke locaties om verder in het verhaal te geraken. Verder krijg je letterlijk geen aanwijzingen, wat uiteindelijk helemaal niet zo erg is als je mee gaat in het “handjes los” principe. Het is hierdoor dat ik elke rand van de map ben gaan afzoeken wat tot mijn grote verassing telkens wel iets nuttigs opleverde. Van geheime crypten tot mini bosses, of van simpele schatkisten tot gigantische onderwerelden. Noem maar op, elke vierkante meter ven Elden Ring is het verkennen echt waard. Ikzelf ervaarde dit heel positief, als een ware ontdekkingsreis, maar dat is helaas niet voor iedereen zo want speelstijlen verschillen nu eenmaal. Vooral voor mensen die liever gestructureerd te werk gaan en quest voor quest willen afronden kan het “handjes los” principe flink frustreren. Niet alleen heb je totaal geen menu waarin je jou actieve quests kan tracken maar ook de map is zodanig opgedeeld dat je voor een gestructureerde speelstijl constant het internet zal moeten raadplegen. Mijn tip dus, ga mee in het “handjes los” principe, ook al is dit begrijpelijk best moeilijk voor sommige onder ons.

“I’m Going On An Adventure!” Ken je dat gevoel nog uit je kindertijd wanneer je een onbekend bos inliep met je vriendjes, of als je op reis gaat en plots de eerste berg aan de horizon ziet verschijnen? “I’m going on an adventure!” Niemand kon het beter verwoorden dan Bilbo Baggings uit The Hobbit toen hij achter een groep dwergen aanholde die op een queeste gingen naar een drakennest. En juist dat gevoel is wat Elden Ring mij constant heeft weten te geven. Telkens ik een nieuwe omgeving in kwam werd ik volledig omvergeblazen door de pracht van het landschap en de imposante omvang van de gebouwen. Om maar een idee te geven, bijna elk fort in Elden Ring is zo groot als een standaard level uit Dark Souls, maar op de map zien deze kastelen er slecht uit als simpele vakantiehuisjes. Nochtans, en dit heb ik al gezegd, is elke vierkante meter in Elden Ring het verkennen waard, en alsnog valt het spel zelden tot nooit in herhaling. Dit toont aan dat FromSoftware niet enkel voor kwantiteit maar ook voor kwaliteit is gegaan. Een zeer respectabele aanpak! Ook bij de 120+ boss battles merk je een gelijkaardige drang naar kwaliteit, want deze zijn zo sterk geprogrammeerd dat de meeste qua moeilijkheidsgraad perfect balanceren tussen “mild pikant” en “maagzweer” wat eigenlijk de ideale setting is voor een Soulsborne game. Daarnaast is hun design en repertoire aan aanvallen telkens zo uniek dat ik hen het beste kan beschrijven als extreem memorabel. Kijk alleen al maar naar Godrick the Grafted, die gast heeft armen op zijn armen, dit totdat hij een dode drakenkop gebruikt… Wel ja, als een fricking arm dus!

Uit Fouten Leren We Elden Ring heeft duidelijk zijn combat systeem geërfd van Dark Souls, de meest iconische game van FromSoftware. Dit merk je niet alleen aan de HUD die er bijna exact hetzelfde uitziet maar ook aan de maar al te bekende controls. Het originele combat systeem viel echter bij vele spelers, mijzelf onder andere, slecht in de smaak vanwege zijn slome bewegingen en gebrek aan mogelijkheden. Dit is te zien aan het feit dat vele andere studio’s letterlijk alles van Dark Souls lijken na te apen op één ding na, namelijk de combat. Gelukkig heeft FromSoftware van zijn fouten geleerd en i.p.v. zijn iconische systeem gewoon te hergebruiken hebben ze deze verder uitgewerkt tot een geheel nieuw niveau. Om te beginnen zijn de wapens veel vlotter in omgang en heb je ook een gevarieerder arsenaal ter beschikking. Daarnaast kan je nu ook kiezen hoe je je wapen wilt dragen. Een simpel zwaard bijvoorbeeld kan je zowel single-handed, two-handed als dual-wielded dragen. Je kan deze eventueel ook combineren met een ander single-handed wapen zoals een schild of een mes. Op elk wapen staat er ook standaard een Weapon art die je kan activeren met de L2/LT toets. Deze unieke moves zijn niet enkel verschillend voor elk wapen maar kunnen ook vervangen worden met Weapon arts die je al eerder hebt vrijgespeeld. Last but not least, spelen ook summons een grote rol in het vernieuwde combat systeem, en deze komen in de vorm van geesten. Vanaf dat je een item genaamd de Spirit bell in handen hebt kan je deze handige variatie aan summons oproepen om mee te vechten tegen bazen en andere bedreigingen. Let wel op, dit gaat niet overal in the Lands In Between. Je moet namelijk in de buurt zijn van een summoning pool. Deze zones worden gelukkig aangegeven op je HUD en is bijna altijd aanwezig in boss areas.

Bouwvergunning Goedgekeurd Ook zeer herkenbaar uit de Dark Souls games zijn de builds en hoe je deze maakt. Bij het opstarten van het spel kan je al meteen kiezen uit wel liefst 10 starting classes, ieders met zijn eigen attributen en unieke uiterlijk. Het zou echter totaal tijdverlies zijn om deze allemaal op te gaan sommen als een idioot want jouw personage kan zodanig ver uitbouwt worden dat deze snel niets meer te maken heeft met je originele class naar keuze. Ik zal je kort uit leggen hoe dit komt. Ten eerste moet je weten dat er 8 attributen zijn waar je jou skill points aan kunt spenderen. Zo heb je bijvoorbeeld Vigor die jou meer levens geeft en faith die bepaalde spreuken potenter maakt. Alle wapens, kleding, summons, spreuken en zelfs weapon arts schalen mee met één of meer van deze 8 attributen. Ook condities zoals onder andere poison en bleed worden veel effectiever als je de focus legt op bepaalde attributen. Het hangt dus volledig af van jouw gewenste speelstijl welke attributen jij best kan upgraden. Eender hoe, er zijn werkelijk oneindig veel mogelijkheden. Zo heb ikzelf bijvoorbeeld een samurai mage build gemaakt met dual katana’s gebaseerd op arcane bleed damage en staggering. Deze monsterlijke krijger was misschien wel mijn uiteindelijke build maar absoluut niet mijn eerste. Nee, want die was helaas geflopt door mijn eigen toedoen. Gelukkig geeft de game je de optie om al je attributen te herzien in ruil voor een Larval tear, een item waarvan ik er uiteindelijk wel 7 heb gevonden doorheen het spel. Kansen genoeg dus!

Gandalf Met Een Dikke Nek Zit het je tegen en geraak je maar niet voorbij die ene lastige baas? Geen schrik, met een niet al te zeldzaam item genaamd de Furlcalling Finger Remedy kan je tot twee online spelers oproepen om jou te helpen in de strijd. Deze spelers worden door jou game herkent als summons en kunnen dus ook enkel maar opgeroepen worden in de buurt van summoning pools. Per speler dat je oproept, en ook afhankelijk van hun level, krijgen alle vijanden een serieuze stat boost, dit natuurlijk om het Soulsborne aspect van de game levend te houden. Je gaat dus niet zomaar pro spelers kunnen oproepen om jou vuile klusjes op te knappen. Nee hoor, integendeel, je zal nog steeds het vagevuur moeten overleven, maar dan op een geheel andere manier. Althans, dit is duidelijk hoe de game ontworpen is, juist omdat het de spanning van het gevecht is dat de fanbase aantrekt tot dit genre. Helaas zijn er altijd een paar inspiratieloze eikels die i.p.v. de moeite te doen om zelf een build te bedenken het internet gaan raadplegen voor de meest O.P. build die er bestaat. Deze build staat in de community bekend als de Moonveil Mage build en kan zelfs bazen one-shotten op een grote afstand. Dat je op deze manier jouw eigen game saai en eerloos maakt dat gaat me niks aan, maar ga dan achteraf niet je spieren staan flexen in online sessies en doen alsof je de man bent. Ik heb me echt mateloos geïrriteerd aan dit soort wannabe tovenaars omdat ze telkens in enkele seconden tijd mij wisten te beroven van mijn trots, exact het gevoel dat je hoort te krijgen als je eindelijk een Soulsborne boss verlaagd na een lange en brutale confrontatie. Zo kan ik inderdaad ook de Platinum/100% trophy/achievement binnenrijven…

Conclusie Elden Ring is niet enkel de eerste open-world Soulsborne game ooit, maar ook nog is meteen de grootste en meest gevulde die tot op heden is uitgebracht (Ook buiten het genre is dit één van de grootste games ooit.) Desondanks zijn omvang valt de game alsnog bijna nooit in herhaling en bevat nauwelijks ongebruikt gebied. Verkennen voelt dus aan als een werkelijke ontdekkingsreis, een onvergetelijk avontuur. Gevarieerde vijanden en memorabele boss battles ontbreken er ook zeker niet in the Lands In Between. Net zoals het hoort te zijn in een Soulsborne game, maar dan net een tikkeltje beter nog. Om hier met volle teugen van te kunnen genieten moet je echter wel bereid zijn om het “handjes los” principe van de game te aanvaarden. Blijf je liever bij een gestructureerde speelstijl dan kan je wel eens wat tijd op het internet gaan besteden. Niet dat ik het spel afraad voor deze spelers, maar de ervaring kan wel lichtelijk variëren. Elden ring erft duidelijk zijn builds en combat systeem van zijn spirituele voorganger Dark Souls. Wat een goed ding is, aangezien FromSoftware hun iconische systeem eindelijk sterk onder handen heeft genomen met tal van nieuwe mogelijkheden. Met slechts een beetje moeite kan je een personage creëren dat echt eigen is aan jou speelstijl en personaliteit. Hier is natuurlijk ook een keerzijde aan want als je dat niet hebt, een personaliteit, dan kan je als een lafaard de sterkste build gaan opzoeken en deze vlekkeloos copy pasten. Mij niet gelaten dat iemand het spel zo droog wil ervaren, maar blijf dan van de multiplayer sessies weg want je ruïneert de Soulsborne ervaring voor je medespelers. De complexe lore van Elden Ring wordt wederom op zen FromSoftware’s verteld. Niet dus met andere woorden, want je moet alles al puzzelend ontdekken tijdens willekeurige conversaties of in de beschrijving van voorwerpen. Gelukkig heeft de fantastische wereld van Elden Ring niet echt een verhaal nodig, want elke weg, elke trap, elke crypte en ieder gebied heeft wel zijn eigen manier om je telkens opnieuw mee te slepen dieper in het inspirerende avontuur. Elden Ring heeft zeker weten een gigantische poort doen openen voor het toekomstige Soulsborne genre!

(2) ELDEN RING - Official Gameplay Reveal - YouTube

Pluspunten: + Om elke hoek valt iets te ontdekken. + Desondanks zijn omvang valt de game nooit echt in herhaling. + Zeer memorabele boss fights. + Iconische combat van Dark Souls maar dan met een fixe upgrade. + Weapon arts geven de combat extra diepgang. + Tal van mogelijkheden op vlak van builds. + Mogelijkheid om build volledig te herzien. + Online systeem gebaseerd op het summon principe. + Prachtige ruime omgevingen in een open-world setting. + Ongekende vrijheid door het “handjes los” principe… Minpunten: - ...Maar dit vraagt voor massa’s opzoekwerk bij meer gestructureerde speelstijlen. - Moeilijk om de al vage story te volgen (Typisch FromSoftware.) - Overpowerde builds kunnen jou online ervaring helemaal om zeep helpen. - Geen manier om actieve quests te bekijken.

9.4/10

Fantastisch