Metal: Hellsinger
- Sasha Gijsemans (The Platinum/100% Hunter)
- 20 dec 2022
- 4 minuten om te lezen

De makers The Outsiders komen naar buiten met een luide game, namelijk Metal: Hellsinger. Het concept sprak mij meteen aan: demonen in hel kapot knallen terwijl je dat doet op de beat van zalige metal muziek. Natuurlijk als metalhead ben je dan meteen verkocht! Er zijn redelijk wat goede aspecten aan de game, maar helaas ook een deel slechte. Ikzelf heb deze game kunnen testen via Game Pass op Xbox aangezien er geen discversie van het spel bestaat. En ā¬40 vond ik wat veel voor een redelijk korte game. Pak je luchtgitaar uit de kast en we vlammen de review in.
Kruip in de huid van The Unknown, half mens/half demon, en zak af naar de gevaarlijke krochten van hel. Je zint namelijk op wraak tegenover The Red Judge, een gevreesde hell-lord, die je prachtige stem heeft afgenomen. Daardoor kan je dus niet meer meebrullen op de prachtige nummers van de metal wereld. Voor je bij The Red Judge kan komen moet je hel eerst afgaan en verschillende van haar leiders een kopje kleiner knallen. Het spel is eigenlijk bedoeld om je scores telkens opnieuw en opnieuw te gaan verslaan, en als extra op de online leaderboards komen te staan. Ben je hier niet zoān geweldige fan van, dan zal het spel enorm kort zijn. Er zijn maar acht goed afgewerkte levels waar je jezelf volledig kan doorknallen op amper vijf uurtjes tijd. Als je voor dit genre bent dan maakt dat niet veel uit want dan blijf je spelen om je scores te kunnen verbreken. Ik ben blij dat ik het gespeeld heb, maar ook maar voor ƩƩn keer.

Beat the muziek Elk level bevat een ander nummer van bekende metal artiesten. Denk maar aan Serj Tankian van System of A Down of aan Alissa White-Gluz van Arch Enemy. De acht nummers zijn speciaal voor deze game volledig nieuw geschreven, dit zodanig dat je de nummers nog niet kent om op de beat mee te schieten. Zoals je al wist is het dus de bedoeling om op de beat van de muziek te schieten, dit kan je trouwens ook doen met een zwaard mêlee-gewijs. Hoe beter je op de beat kan spelen, hoe beter je score en hoe hoger op de online leaderboards je komt. In het midden van je scherm, waar ook je mikpunt is, komen pijltjes voorbij. Dit geeft de beat aan waarop je moet knallen. Het is niet alleen hoe beter je schiet hoe beter de punten, maar ook zoveel mogelijk multpliers te halen. Het is geen al te makkelijk spel, want het is tamelijk moeilijk om je te focussen op de beat van de muziek en op alle vijanden die van alle kanten kunnen komen. Soms denk je dat je op de beat knalt, maar ben je net die milliseconde te vroeg of te laat. Zo kun je weer opnieuw beginnen van je multiplier. Krijg je het voor elkaar om perfect op de beat te knallen tot je op een zot aantal zit qua multiplier, dan komt de stem van de zanger/zangeres door de soundtrack door voor de volledige song te kunnen horen. Maar als je één klein foutje maakt of word je geraakt door een vijand, wat geloof mij veel te makkelijk gebeurd, dan verdwijnt de zang weer en heb je gewoon de soundtrack. Dus meer van de tijd zal je het nummer zonder zang horen aangezien dit echt moeilijk is om te behalen. Of ik ben gewoon barslecht op het focussen op meerdere dingen tegelijkertijd (knipoog).

Beat, repeat, beat again Als je ƩƩn van de acht levels voltooid hebt, dan kan je altijd terugkeren om deze opnieuw te spelen om zo je scores te kunnen verbreken. Door terug te komen naar levels die je al gedaan hebt, komen er challenges vrij die je kan voltooien. Doe je dit, dan krijg je extra vaardigheden die je dan weer helpen om hogere scores te knallen om hoger op de leaderboards te komen. Als je te vaak geraakt wordt door vijanden en je levens laag lopen, dan vertraagt het beeld, inclusief de muziek. Zo kan je makkelijker op de beat knallen en weer je multiplier gaan opbouwen. Ik heb het spel op de normale difficulty gespeeld en kan je verzekeren dat deze al vrij pittig was. Ik ben toch een aantal keren doodgegaan. En dan nog speel je het spel uit op een vijftal uur.

Conclusie Metal: Hellsinger is geen goede, maar ook zeker geen slechte game. Je moet gewoon een beetje van het genre houden dat je telkens opnieuw en opnieuw blijft spelen om je scores te verbeteren. Ikzelf heb veel te veel te gamen om mezelf in het genre te verdiepen. Ik kan wel zeggen dat ik het leuk vond om het eens een keertje te spelen, en nieuwe nummers van goede metal artiesten te leren kennen. Het concept zelf is best graaf: vijanden aan gort knallen op de beat van goeie muziek. Alleen moet je op veel te veel tegelijkertijd letten om ƩƩn: op de beat te kunnen knallen, en twee: om dan alle vijanden langs alle kanten fatsoenlijk neer te krijgen. Mis je ƩƩn keer, word je geraakt door een vijand, of mis je een milliseconde de beat en je multiplier score is weg. Net als de stem van de zanger/zangeres dan. Dus die kans is altijd enorm groot. Zeker als je schiet en de vijand je kogels soms kan ontwijken. En als je niet van plan bent om je scores telkens opnieuw te gaan verbeteren is het spel eigenlijk veel te kort, en geen ā¬40 waart. Ik denk dat Michael Jackson wel fan zou zijn van deze game, en waarschijnlijk zou zeggen: āBeat It!ā.

Pluspunten: + Knal op de muziekbeat. + Goede muziek. + Nieuwe metal muziek gemaakt voor het spel. + Staat op Game Pass. + Een level opnieuw doen geeft je challenges en nieuwe vaardigheden. + Bij te lage levens vertraagd het beeld en de muziek om terug op te kunnen bouwen. Minpunten: - Veel te korte spelduur (binnen 5 uur uitgeknalt). - Te makkelijk om je multiplier kwijt te spelen. - Meer van de tijd dus zonder zang aan het spelen van de nummers. - ā¬40 is te duur voor de game. - Veel te precies schieten. - Geen discversie van het spel. - Je moet echt voor het genre zijn.
Opmerkingen