Diablo III - Eternal Collection

Sasha Gijsemans (The Platinum/100% Hunter)
23 dec 2022
5 minuten om te lezen

Diablo is een naam dat allicht bekend in de oren klinkt bij de gamers onder ons. Ondertussen is Diablo III al enige tijd in de omloop en nummertje vier maakt bijna (eindelijk) zijn intrede op de markt. Ik heb Diablo III al een paar keer uit gespeeld en heb dan maar besloten om Diablo III – Eternal Collection te reviewen waar alle extra’s erop en eraan zitten (Reaper of Souls & Necromancer Pack). Maak je klaar om jezelf veel te overpowered te maken, en trek ten strijde tegen Diablo!

Engelen en Demonen leefde vroeger vredig samen waar de Nephalem kinderen (kinderen met half engelen- en half demonenbloed) buitengewone krachten hadden. Nu leven ze helaas als aardsvijanden tegen elkaar, dan als geliefden met elkaar. Dit komt allemaal dankzij Lilith, en het wordt er niet beter op als de demon Diablo opnieuw zijn kop laat zien. Nieuwe helden moeten de aarde zien te beschermen tegen het kwaad van de brandende hell. Verder is de story enorm saai, dit omdat je eigenlijk niet echt kan volgen met wat je nu eigenlijk allemaal aan het doen bent. Je hebt vier grote chapters normaal, maar dankzij de Eternal Collection krijg je er een vijfde chapter bovenop. Tot het einde van chapter vier zal je het effectief tegen Diablo himself moeten opnemen, waar je in het vijfde deel je krachten zal moeten bundelen om Malthael uit de weg te ruimen. Vele gamers spelen Diablo ook niet echt voor de story, maar om de gigantische aftergame. Helaas moet je jezelf dus wel eerst door een oersaaie story wanen, waar je niet zomaar door bent als je het spel niet speelt met iemand dat dit al van binnen en van buiten kent.

Van brute kracht tot magie en naar de dood Als je het spel start zal je keuze krijgen tussen een aantal classes om te starten. Je hebt keuze uit Barbarian, Crusader, Demon Hunter, Monk, Wizard, Witch Doctor, en dankzij de Eternal Collection ook nog uit de Necromancer. Elk character heeft zijn/haar unieke skills en speelstijl. Voor mij persoonlijk uit het originele spel was de Witch Doctor mijn favoriet tot ik de Necromancer aan de knoppen mocht beleven. Sindsdien is hij/zij mijn persoonlijke favoriet geworden. Elke keer als je met je character een level stijgt, of toch bijna elke keer, dan zal je een nieuwe skill krijgen die je kan aanzetten. Je hebt zes verschillende categorieën waar skills op kunnen gezet worden, die op hun beurt ook elks een aparte knop op je controller/klavier hebben om ze te kunnen gebruiken. Als je nu een skill krijgt in een categorie die je eigenlijk niet echt boeit, dan kan je bij je instellingen een optie aan/uit zetten zodanig dat je van andere categorieën kan gaan combineren. Dit is eigenlijk een zeer zalig iets aangezien je hier echt je character kan uitbouwen tot een overpowerde zot die jij geweldig vindt. Als je het spel start kan je nog kiezen of je een gewoon character wil creëren of een seasonal, wat inhoudt dat je dat enkel en alleen kan gebruiken voor dat seizoen. Na dat seizoen ben je alles kwijt wat je had met dat character omdat dit afhangt van tijdelijke items. Wat er ook nog bij de Eternal Collection inbegrepen zit, zijn verschillende items om je characters nog cooler te maken.

Pittig, pittiger, pittigst Als we gaan kijken naar de difficulty van Diablo III, dan kunnen we allesbehalve gaan klagen. Je kan in het begin kiezen tussen normal, hard, expert & master. Dit zijn al best wat keuzes als je het mij vraagt, maar er is meer. Vanaf een bepaald punt kan je overschakelen naar Torment, die zichzelf nog eens opsplitsten in zestien verschillende en moeilijke difficulty’s. Hoe hoger je Torment level, hoe meer geld en XP bonussen je zal vergaren, maar ook hoe sterker je vijanden zijn. Dit is natuurlijk ook om aan de zotste legendary spullen te komen. Naast de vele moeilijkheidsgraden kan je als je een character maakt kiezen of je op de gewone modus kan spelen of op Hardcore. Hardcore is voor de spelers die constant op het puntje van hun stoel/zetel willen hangen. In deze modus is het zo wanneer je character sterft, je alles kwijt bent en het hele spel opnieuw moet spelen, zelfs de ganse story. Ikzelf heb dit uiteraard gedaan om een mooie Platinum trophy binnen te kunnen rijven, en kan je zeggen dat dit een enorm hoog stressgehalte met zich meedraagt. Puur uit schrik om constant dood te kunnen gaan en alles helemaal opnieuw te moeten gaan doen.

Nu begint het spel pas blijkbaar… Na een, toch redelijk lange en saaie story, te doorstaan kan het echte spel eigenlijk pas beginnen. Vanaf dan kan je Bounty’s, Nephalem rifts en de Greater rifts gaan induiken. Bounty’s is niet zo boeiend aangezien dit maar kleine opdrachtjes zijn waar je redelijk wat geld mee kan verdienen. Het nadeel aan dit deel is dat je er maar liefst 500 moet voltooien voor een trophy/achievement, wat er zwaar over is. De Nephalem rifts en de Greater Rifts zijn wel wat interessanter! Je moet Nephalem rifts voltooien om een keystone te verkrijgen om zo de Greater Rifts te kunnen doen. Als je een Greater Rift voltooid hebt krijg je enorm veel en de sterkste loot die je kan inbeelden. Daarna verschijnt er ook nog een NPC waarbij je legendary gems kan upgraden en jezelf nog sterker te maken dan je als was, dit eindigt vooral in een overpowered character. Maar speel je op Hardcore en je character sterft kan je dus niet verder. Dan moet je letterlijk heel de story af lopen weer, en ben je weer een aantal uur van je game tijd kwijt. Er zijn dan mensen die zeggen dat je jezelf zo doorheen de story loopt, maar dat is bullshit als je het mij vraagt. Dit duurt dan nog steeds veel te lang. Als je character level 70 (maximum) bereikt heeft, dan beginnen de Paragon levels. Dit zijn levels waarbij je jou stats kan opkrikken zoals life per second, of je speed wat opdrijven, en ga zo maar door. Dit is wel een zeer leuk gegeven!

Conclusie Diablo III – Eternal Collection is een serieuze grind op gebied van je character overpowered te maken, maar loont uiteindelijk wel de moeite. Het verhaal moet je niet veel van aantrekken aangezien dit maar aan een dun gezaaide kant is, en het beste van het speelt zich hierna afspeelt. Dan heb ik het over de verschillende Rifts en Paragon levels. De Bounty’s hebben bij mij een enorme haat gecreëerd omwille dat je er 500 van moet voltooien voor een trophy/achievement. Echt mega rot en tijdrovend… Voor een game zoals Diablo III – Eternal Collection moet je ook echt zin in hebben om het te spelen. Het is leuk, maar kan ook meteen als een blok op je maag liggen en je er gewoon kotsmisselijk van wordt. Ik wil hiermee zeggen dat de gameplay gewoon niet voor iedereen is weggelegd. Maar soit, genoeg over deze game en ik zie jullie gegarandeerd weer voor Diablo IV!