Valkyrie Elysium
- Joris Mertens (Soothsayer)
- 22 apr 2023
- 7 minuten om te lezen

Een droge boterham smaakt ook wel eens, maar je geraakt dit snel weer beu. Zo is het ook een beetje bij Square Enixās action/adventure game Valkyrie Elysium, die zoals de naam al doet vermoeden zich afspeelt in een Noors getinte fantasy setting. Begrijp me zeker niet verkeerd, toen ik de game begon te spelen was ik razend enthousiast. Er zit namelijk echt immens veel potentieel in deze titel, maar helaas lijken de ontwikkelaars dit gek genoeg zelf nooit gezien te hebben. Als resultaat hebben we nu een middelmatige game waar het in werkelijkheid een meesterwerk had kunnen zijn.
De game behoort tot het Valkyrie Profile universum, een oude gamereeks die veel weg heeft van de klassieke Final Fantasy games, niet te verwarren dus met Segaās Valkyria Chronicles reeks. In tegenstelling tot de Valkyrie Profile games die tot het turn-based strategy genre behoren, is Valkyrie Elysium door en door een action/adventure game waar weinig strategie aan de pas komt. Het is een spin-off die op het eerste zicht meer gelijkenissen heeft met games zoals Drakengard, NIER & Tales Of Arise. Als grote fan van al deze titels begon ik mijn avontuur met een roze bril, razend benieuwd naar wat de game te bieden had. Ik werd vaak positief verrast maar helaas ook even snel weer teleurgesteld. Dit bezorgde me een ware rollercoaster van uiteenlopende gedachten die ik in deze review allemaal even ophaal.

Asgard Voor Dummies
Je speelt als een Valkyrie genaamd Maria, een vrouwelijke heldin die gecreĆ«erd is door de Noorse oppergod Odin, ook bekend als de All-father. Door een lange oorlog is hij verzwakt en nu stuurt hij jou naar Midgard om zijn krachten terug te winnen en zo Ragnarok, het einde der dagen te voorkomen. De opzet van het verhaal biedt best veel opties, vooral omdat de Noorse mythologie zo ongelofelijk uitgebreid en populair is. Zo heb je bijvoorbeeld Thor de dondergod, Jormungandr de wereldslang en laat ons zeker niet zwijgen over de meedogenloze ijsreuzen van Jotunheim. Het grote probleem is dat je geen van alle terug kan vinden in deze game, noch andere Noorse mythologische figuren. Erger nog, ze komen zelfs niet ter sprake. Het beperkt zich zo een beetje tot onze Valkyrie, Odin & Fenrir. Thatās all youāll get folks! Natuurlijk bevat de game nog andere personages maar deze zijn allemaal puur uit fantasie ontstaan, en om eerlijk te zijn bijlange niet zo interessant. De story is bij deze dus naar mening wat geflopt aangezien de makers zoveel hadden om mee te werken en er totaal niets mee gedaan hebben. Al een geluk blinkt de game wel in andere aspecten uit.

Uit Een Ander Tijdperk
De game oogt en voelt als een prachtige HD-remaster van een PS2 game. Het lijkt bijna of de ontwikkelaars Valkyrie Elysium in het jaar 2000 hebben gemaakt, deze 20 jaar in de vriezer hebben gelegd, en achteraf pas de graphics hebben toegevoegd. Dit bedoel ik niet persĆ© op een slechte manier. Valkyrie Elysium is een ware streling voor de ogen. En dan heb ik het niet enkel over het grafisch aspect maar ook over de character designs, de omgevingen, de upgrade menuās en zelfs het lettertype van de ondertitels. Masahiro Saito, de art director van deze game heeft werkelijk een prachtige wereld gecreĆ«erd waarin alles een zekere schoonheid bevat, iets waar ik echt van heb genoten tijdens het spelen. Ook de gameplay zelf lijkt af te stammen uit het PS2 tijdperk wat toch wel voor een aangenaam nostalgische vibe kan zorgen. Op de meeste vlakken komt dit volledig tot zijn recht maar helaas heeft Square Enix ook de typische foutjes uit dat tijdperk mee verwerkt in Valkyrie Elysium. Een voorbeeld hiervan zijn de inverted controls voor de map wat betekent dat onder boven wordt en links rechts. Waarom!? Waarom zou iemand zoān frustrerend systeem terug uit de dood herrijzen? Ook herkenbaar uit het PS2 tijdperk zijn de tutorials die in herhaling blijven tevoorschijn springen ook al zit je al halverwege de game en heb je reeds een duizendtal vijanden verslagen. Opnieuw, waarom!? Niemand heeft dit gemist! Ach ja, desondanks deze futiliteiten heb ik oprecht wel genoten van Valkyrie Elysiumās nostalgische karakter, zeker aangezien het zoān mooi jasje heeft gekregen.

Immortal Combat
Waar Valkyrie Elysium zeker niet in tekortschiet is zijn razendsnelle combat systeem. Je gaat namelijk groepen vijanden te lijf gaan met wel liefst 6 wapens variƫrend van degens tot dubbelzijdige speren. Deze wapens hebben elks een degelijke moveset en ieders ook een aparte vechtstijl. Ook ga je gebruik maken van magie, opgedeeld in 7 elementen. De sleutel tot succes is zoveel mogelijk van deze elementen ter beschikking hebben en tijdig afwisselen want elke vijand heeft een elemental weakness. Doe je dat niet, dan zal de combat je een pak moeilijker verlopen. Natuurlijk is er ook een kost voor deze magic attacks namelijk de Arts Gauge. Is deze op, dan kan je geen magie meer gebruiken. Maar hoe ga je de vijand dan kunnen verslaan? Wel, dat is waar de einherjar aan bod komen. Dit zijn verloren zielen van gevallen krijgers die jij als Valkyrie tijdelijk kan oproepen. Elks hiervan heeft zijn eigen element en valt gedurende 15 sec tot een minuut jouw vijanden aan met een waaier aan aanvallen. Hier bovenop krijgen jouw eigen wapens ook het element van de einherjar wat sterke effecten oplevert. Bij ice bijvoorbeeld ontstaan er kristallen die extra schade doen en bij holy krijg je na elke geslaagde combo een beetje levens bij. Je kan tot 4 einherjar tegelijkertijd oproepen en zelfs handmatig blijven wisselen tussen hun elementen wat van jou dus een echte killer maakt op het slagveld. Als een einherjar zijn tijd is verstreken verdwijnt hij weer, maar geen zorgen, je kan deze meteen weer oproepen. Let wel op, einherjar oproepen kost een fragment van je Souls gauge wat enkel aanvult door vijanden te verslaan. Staan ze wat te verspreid? Geen probleem! Maria heeft ter aller tijden een magisch koord ter beschikking om haarzelf naar de vijand te trekken in nog geen seconde tijd. Om eerlijk te zijn ben ik super enthousiast over het combat systeem, en dan vooral vanwege de einherjar. De gevechten zijn niet enkel snel, maar zien er ook verbluffend goed uit en blijven uitdagend genoeg. Maar helaas! Valkyrie Elysium zou Valkyrie Elysium niet zijn als deze zijn eigen potentieel niet volledig overboord zou gooien door een aantal domme gebreken. Ten eerste vind ik het bizar dat er maar 4 einherjar vrij te spelen zijn terwijl er 7 elementen zijn wat er dus voor zorgt dat je tegen sommige elementen zwaar benadeeld staat. Dit laat blijken dat er enkele einherjar ontbreken in het spel, en al zeker wanneer je beseft dat het inventory menu 4 slots heeft voorzien voor selectie van einherjar. Maar waarom deze selectie optie toevoegen als er niets aan te passen valt, dat vraag ik mij dan af? Ten tweede is er niet genoeg diversiteit aan vijanden. Tijdens de eerste helft van het spel valt dit goed mee maar vanaf chapter 5 begint elk gevecht steeds harder en harder op het vorige te trekken. Repetitief, een woord dat ik echt niet graag gebruik aangezien dit veel vaker als mening rondgeslingerd wordt dan als feit. Maar spijtig, ik kan er niet omheen, en al zeker als je beseft dat dit spel bijna volledig op zijn combat leunt.

Upgrades! Gratis Upgrades!
Maria houdt van paarse bloemen, dit zijn dan ook de collectibles in de game. Deze zijn absoluut niet moeilijk te vinden aangezien ze aangeduid staan op de map. En raar maar waar komen er vanaf het voorlaatste chapter ook nog spookjes helpen om ze nog sneller te verzamelen, wat het al simpele nog simpeler maakt. Op zichzelf hebben deze bloemen geen nut maar als je ze allemaal verzamelt komt er een extra ending vrij. Best een leuke toevoeging, maar tot mijn grote spijt is dat al het positieve dat je gaat lezen in deze paragraaf. Vanaf nu gaat het enkel bergafwaarts want Valkyrie Elysium lijkt keer op keer zijn fantastische potentiëlen keihard de grond in te boren met sneue tekortkomingen. Ditmaal gaat het over het upgrade systeem. Maria heeft namelijk 3 stevige skill trees ter beschikking en zowel haar wapens als einherjar kunnen ook geüpgrade worden. Klinkt goed toch? Ja, maar door de korte duur van het spel in vergelijking met het aantal upgrades voelt dit allemaal zeer gehaast aan. Zo heb je na slechts 5 uur gameplay al ver over de helft van iedere skill tree vrijgespeeld. Ook je wapens kan je allemaal makkelijk levelen alsof je er amper iets voor moet doen. De einherjar daarentegen, om voor hen nieuwe moves vrij te spelen daarvoor moet je bepaalde subquests doen die tot voorbij chapter 6 (+/-12 uur spelen) maar niet lijken te komen. Het gekke is dat ze daarna alle 16 plots tevoorschijn schieten, allemaal rats achter elkaar, met als resultaat dat je een klein uurtje later alles ineens vrijgespeeld hebt voor de einherjar. Waar is de moderatie in het spel? Het genot om iets te kopen waar je voor hebt gevochten en gespaard? Er is zoveel aanwezig, zoveel goeds, maar zelden een limitatie om die dingen een echte waarde te geven.

Conclusie
Valkyrie Elysium heeft alles wat action/adventure fans leuk vinden! Noorse mythologie, geweldige combat, een prachtige look, talrijke skill trees, magie & wapens, en laat ons niet vergeten een geweldig nostalgische PS2 vibe. Op dat laatste na lijkt het wel God Of War dat ik hier aan het beschrijven ben. Zoveel potentieel, helaas tevergeefs! Valkyrie Elysium had een echt meesterwerk kunnen zijn als Square Enix meer inspiratie had kunnen opbrengen voor de fundering en opbouw van de game. Zo hadden ze bijvoorbeeld in plaats van elke bewandelde meter een gevecht meer exploratie mogelijkheden kunnen aanbieden, een grotere diversiteit aan vijanden, interessantere subquests, en bovenal doordachter gebruik kunnen maken van de Noorse mythologie. Hoe in godsnaam kan het dat Thor, Odinās zoon, niet eens vermeld wordt in een game dat draait rond Odin!? Dat is gewoon banaal! Wat krijgen we in de plaats, een vluchtige flirt met een game waarvan je zo graag wilt houden, maar diep vanbinnen weet je dat het nooit iets zal worden tussen jullie. Je ziet haar staan in de verte, Valkyrie Elysium, met haar prachtige looks en sexy moves⦠En dan kakt ze potverdikkie tegen de muur! Maar desondanks dat wil je haar alsnog niet haten. Je hart laat dat niet toe, want je hebt ook wel goede herinneringen samen beleefd. Je bent gewoon diep teleurgesteld dat Valkyrie Elysium nooit het meesterwerk is geworden dat ze makkelijk had kunnen zijn.

Puspunten: + Mooie game, streling voor de ogen. + Sterk combat systeem met elementen als basis. + De einherjar zijn een grote meerwaarde. + Collectibles aangeduid op map. + Nostalgische PS2 vibe.
Minpunten:
-Weinig Noorse referenties.
- Verwaarloost zijn eigen potentieel.
- Inverted map controls.
- Tutorials blijven opnieuw tevoorschijn springen.
- Upgraden voelt zeer gehaast aan.
- Weinig variatie aan vijanden en repetitieve gevechten (vanaf chapter 5).
Opmerkingen