Uncharted 2: Among Thieves Remastered

De Uncharted games zullen altijd een speciale plek meedragen in mijn gamecarrière. Dit van de allereerste, tot de laatste die uitgebracht is, en waarschijnlijk de opvolgers ook wel. Deze voelen gewoon zeer goed aan voor mij, niet enkel gameplay, maar ook de verhaallijnen zijn zeer boeiend. Je kan het ook nog steeds bekijken als een waardige mannelijke opvolger van Lara Croft. Uncharted – Drake’s Fortune was de eerste in lijn van een toch wel populaire gamereeks. Dit was één van de eerste games die op de PS3 console gereleased werd als een probeersel. Dit bleek duidelijk veel aandacht te hebben gekregen onder de gamers, waaronder ook ikzelf me onderdompelde in de game. Van dat succes is dan Uncharted 2 – Among Thieves voortgekomen. Het werd eens tijd dat we de remastered versie van de game eens een waardige backlog bezorgen.

In dit verhaal kijken we aan op een duisterder kantje van Nathan Drake. We kennen onze protagonist al wel uit het eerste deel als een vlotte praatjesmaker die niet bang is van wat actie, maar nu geeft hij zich over aan de verraderlijke dievenwereld van de schattenjagers. En dit uiteraard met de nodige en heftige gevolgen. In dit verhaal volgen we wat er gebeurd was met Marco Polo. Maar als Drake een Phurba, een ritueel Tibetaans mes met drie zijden, vind om de cintamani steen te vinden in Shambhala, dan verandert er pas het één en ander. Op de hielen word hij gevold door een voortvluchtige oorlogscrimineel, Zoran Lazarevic, die letterlijk over lijken gaat om te krijgen wat hij wil. Onze journaliste Helena Fisher staat niet meer aan de zijnde van Drake, maar hij wordt wel bijgestaan door de sluwe Chloe Frazer. Dit kat en muisspel zal veel bloed doen vloeien, mensen kwetsen, het uiterste in een mens naar boven halen. Maar dan is de vraag: “Is dit het allemaal wel waart?” Dat laat ik aan jullie over om te bepalen, en te spelen uiteraard.

Ik hoop dat je genoeg munitie bij je hebt Allereerst wil ik zeggen dat de gameplay een pak vlotter aanvoelt tegenover zijn voorganger. Bij deze is dat minpuntje al weggewerkt. Je merkt dat tussen deze games een paar jaar overheen is gegaan, en dat is goed want het voelt allemaal niet meer zo houterig aan. De humor blijft ook zeker aanwezig in dit tweede deel van de reeks, en vaak zelfs nog wat beter. Wat dan weer wel enorm spijtig is an de Remastered versie van het spel is dat de makers de multiplayer optie volledig hebben weggenomen. Oké, ik snap dat ergens wel, want er zaten redelijk weinig mensen op de online-servers. Maar ik vind dit spijtig aangezien ik de multiplayer wel tof vond. Als we gaan kijken naar de wapens, dan zitten we wel weer op een betere orde. Je had al wel genoeg keuze qua wapens in Uncharted – Drake’s Fortune, maar in deze game komen er een tal van wapens bij. Deze zijn dan ook, naar mijn mening, stuk voor stuk goed afgeleverd. Zo kan je nu een schild gebruiken om achter te schuilen waar je dan vandaaruit met een handgun kan gaan schieten, of een leuke granaatwerper voor flinke schade, tot zelfs een kruisboog om je vijand ongehoord uit te schakelen. Zelfs de wapens uit het eerste deel komen hier allemaal weer aan bod, alleen een beetje verfijnder. Wat bedoel ik met verfijnder? Wel, daar bedoel ik mee dat deze preciezer zijn afgericht. Zo kan je nu veel nauwkeuriger schieten zonder te richten (blind fire). Nog een extraatje dat bij sommige wapens bijkomt is het vizier. Bij sommige wapens, zoals de snipers of machine guns, kan je nu inzoomen door op de camera toets (R3) te drukken. Dit is makkelijker om dan vijanden die iets verder geschuild gaan om te leggen. Wat ook gebleven is bij deze remaster, net zoals bij de eerste remaster game van de reeks, is de geheel nieuwe moeilijkheidsgraad, waarbij je bij één schot sterft. Maar ook de speedrun modus, waar je het spel dus moet uitspelen binnen een bepaalde tijd, bij deze dus onder de drie uur en half voor een mooie trofee voor de trophy hunters onder ons. Dit is makkelijk te halen eens je het spel al eens hebt uitgespeeld, of meerdere keren, en al wat bonussen hebt verzameld.

Propaan ninja Naast de nieuwe wapens, en soepelere gameplay zijn er nog een paar nieuwigheden. Vanaf deze game kan je ook vrij veel stealth-gewijs aanpakken. In de eerste game was dit niet echt de bedoeling, en was daar ook totaal geen kans toe. Maar hier kan je dus wel regelmatig alles stilletjes aanpakken. Als je wapens opraapt van een vijand die je stealth hebt uitgeschakeld, dan komt er ook een symbool van een ninja naast te staan. Dit wil zeggen dat je de vijand effectief stilletjes hebt omgelegd, en je ook meteen wat extra munitie krijgt tegenover je deze gewoon in het volle zicht af maakt. Natuurlijk zijn de zwaardere vijanden niet stealth te killen. Naast het stille gedeelte is er ook iets nieuw wat wel meer geluid maakt, ditzijnde propaantanks. In dit tweede hoofdstuk van de reeks zal je soms propaantanks op de grond zien liggen, deze zijn beigekleurig met een rode streep op. Deze tanks kan je oprapen en kan je ergens richten om heen te gooien. Als deze dan uiteindelijk in de buurt van de vijand is vlak na je deze gegooid hebt, dan druk je op de schietknop en zal je deze automatisch laten ontploffen. Je kan deze ook ergens heen gooien en later zelf op schieten als je richt.

Dagboekje is ook weer van de partij In Uncharted – Drake’s Fortune had Drake een dagboek bij zich van Sir Francis Drake, en zoiets heeft hij nu ook bij zich. Drake noteert dan ook alles op wat hij tegenkomt en ziet. Bij deze weet je dan ook dat het boekje weer van de partij is, dat er ook een paar puzzels bij betrokken zijn. En dat is niet erg, zo word de balans tussen puzzelen en action-adventure wat gelijk behouden. De puzzels zijn hier een beetje meer zoeken dan zijn voorganger, maar ook niet om te zeggen dat dit enorm moeilijk is. Je moet af en toe gewoon een paar linken met elkaar leggen om bepaalde stukken met elkaar te kunnen combineren. Als je nu echt geen held bent in puzzelen en er langer over moet doen om iets te vinden, dan zal het spel je automatisch hints geven wat je moet doen. Dit kan een tekst op je scherm zijn, of iets wat onze personages in het spel zeggen tijdens de puzzel. Dus echt lang vastzitten zal je nooit moeten doen.

De collectables blijven nog steeds degene naar mijn hart Net zoals de eerste games zijn de collectables in dit spel zeer goed en zijn ook echt de moeite om te verzamelen. Dit zijn nog steeds verschillende blinkende schatten die je doorheen het spelen kan oprapen. Ik moet wel zeggen dat deze nu een stuk moeilijker zijn geplaatst. Vanaf nu kunnen deze blinkende schatten ook ergens aan een muur of plafond hangen. Deze zal je dus met je wapens naar beneden moeten schieten. En sommige schatten zijn ook gewoon te ver gezocht, en blijven af en toe vasthangen. Als je bijvoorbeeld een schat naar beneden schiet en op de grond valt, dan kan het soms gebeuren dat deze gewoon verdwenen is. Dan moet je even terug laden vanaf het vorige checkpoint, en deze opnieuw proberen. Maar de beloningen lonen ook wel echt. Dit is hetzelfde als bij de eerste game, ditzijnde dat je verschillende dingen kan aanzetten zoals omgekeerde wereld, oneindige kogels, of skins zodat je eens in het lichaam van onze gemene Lazarevic kan spelen, tot zelfs alle wapens kunnen equipen. Ook bij deze game zijn er een paar extra wapens toegevoegd die niet in het originele spel zaten, en deze zijn dan ook gekoppeld aan de moeilijkste moeilijkheidsgraad. Als je ooit nog eens van het spel wil genieten zonder de bonussen en alles opnieuw wil verzamelen, dan kan je voor je een nieuw spel start kiezen om de bonussen en schatten niet mee over te zetten.

Dit is soms moeilijker dan de puzzels Het klimmen gaat ook een stuk vlotter, alleen is het niet altijd even duidelijk waar je nu wel of niet kan op klimmen. Ikzelf ken het spel beter dan mijn eigen broekzak, dus dat is geen probleem. Maar mensen die het spel voor de eerste keer spelen, zoals mijn collega Joris, die kunnen soms wel wat last ondervinden om uit te zoeken waar ze heen moeten. Om even een voorbeeld te schetsen: In hoofdstuk twee moet je over een poort klimmen om verder te kunnen, maar in een paar chapters later kan je op een soort gelijk iets niet klauteren. Of zoals hoofdstuk vijf moet je op een bepaald moment op verkeersborden klimmen op in een gebouw te geraken, maar je ziet niet zo goed of je wel effectief ertegenaan kan springen om je klimwerk te starten. Dit maakt het natuurlijk wel een stuk realistischer ook.

Conclusie Naughty Dog levert weer een mooie remaster af van een bestaande game, en zelfs wat beter dan zijn voorganger. De gameplay voelt al een stuk soepeler aan dan zijn voorganger. Er zijn nu ook een stuk meer wapens ter beschikking, maar ook een paar nieuwigheden zoals de propaantanks en dat je ook vaak stealth iets kan doen. Dat de nieuwe moeilijke difficulty en de speedrun er ook weer bijzitten bij de remastered editie is ook een mooi gegevens, net zoals de nieuwe wapens die je kan krijgen bij die nieuwe moeilijkheidsgraad. De collectables zijn ook zeker goed, alleen liggen ze nu een pak moeilijker, en sommigen kunnen glitchen. Wat ook een mindere is, is dat de multiplayer modus geheel verdwenen is in de remastered versie. Binnenkort kunnen jullie zeker een backlog verwachten van Uncharted 3 – Drake’s Deception.

Uncharted 2: Among Thieves Remastered - YouTube

Pluspunten: + Sterk verhaal met goede voice acting. + Humor zit weer heel goed, zelfs iets beter dan de voorganger. + Het dagboek blijft voor puzzels op te lossen. + Ook bij deze remaster zit een nieuwe moeilijkheidsgraad en de speedrun in. + Meer wapens, waaronder ook propaantanks om te gebruiken. + Optie om stealth te gaan op verschillende stukken. + Collectables blijven heel goed voor bonussen vrij te spelen. Minpunten: - Multiplayer modus volledig uit de remastered versie gehaald. - Op de normale moeilijkheidsgraden is er niet veel aan. - Soms kunnen schatten glitchen. - Niet altijd even duidelijk waar je op kan klimmen.

8.5/10

Zeer goed