The Dark Pictures Anthology Volume 1

The Dark Pictures Anthology games staan over het algemeen bij de meeste mensen goed geprezen, althans degenen die het al gespeelt hebben uiteraard. Dit jaar kwam er dan ook een mooie collectie uit met de eerste twee games in één bundel, The Dark Pictures Anthology: Man of Medan & The Dark Pictures Anthology: Little Hope. Wie deze collectie fysiek gekocht heeft, kan nog eens genieten van een prachtige steelcase erbovenop. Ikzelf had de games nog nooit geprobeerd, maar gelukkig heb ik dit nu wel gedaan, dankzij deze collectie, en moet toegeven dat ik aangenaam verast was. Ik zal jullie uitleggen hoe dit komt, en wie weet trek ik de aandacht ook wel los bij jou. Oordeel zelf maar.

Elk spel begint in een soort van bibliotheek, waar een oudere man een verhaal verteld. Dit verhaal ga jij beleven in de schoenen van de personages uit zijn vertelsels. Deze man wordt ook de curator genoemd in de games. Tijdens het verhaal dat je volgt, kom je af en toe terug terecht bij onze verteller. Hij vertelt je dan of je al dan niet goed bezig bent, want ja, je kan nu eenmaal je personages in het verhaal laten sterven als je foute keuzes maakt. Niet enkel dat, maar soms zal de curator je ook vragen of je een tip wil hebben. Zo ja, dan weet je op een bepaald deel waar je extra aandacht aan moet besteden. Heb je liever geen tip, ook goed, dan ga je verder hoe je bezig bent. Als je het verhaal uit hebt gespeelt, dan zegt de curator ook dat je elkaar nog gaat tegenkomen, en weet je dat er nog een vervolg op het spel komt. Ook omdat je dan een paar fragmenten voor het volgende spel ziet, en zo weten we ook dat we eind 2021 een nieuwe game mogen verwachten, namelijk The Dark Pictures Anthology: House of Ashes. En ja, ook daar heb je al enkele fragmenten van mogen opvangen eens je Little Hope hebt uitgespeelt.

Anders dan andere games Je zal al snel merken dat The Dark Pictures games geen spellen zijn als andere. Het zijn opzichzelfstaande, vertakte filmische horrorgames. Hier gaat het echt puur om de story, en weinig gameplay. Je kan dit het beste vergelijken met games zoals Beyond Two Souls, Heavy Rain en andere Telltale-games. Nu kan je ongeveer al wel een beeld schetsen van hoe dit in zijn werk gaat. Voor de mensen die zulke games nog nooit hebben gespeeld zal ik dit even verduidelijken. Het draait allemaal om keuzes maken. Bij elke conversatie krijg je een paar opties die je kan aanduiden waardoor het personage specifieke dingen zal vertellen of doen. Dit geeft een enorme invloed op de games, en vooral op het einde van het verhaal. Bij The Dark Pictures speel je altijd met vijf verschillende personages afwisselend waar je met iedereen een band kan opbouwen, of totaal de band ruïneren, vandaar dat je keuzes zeer belangrijk zijn. Gebruik je jouw verstand of je hart? Denk je rationeel of emotioneel? Het is helemaal aan jou welke keuze je maakt, maar denk goed na of er gaan personages wantrouwen kweken, en sommige misschien zelfs dood.

De delen waarin jezelf de characters kan besturen voelen enorm hard aan als de eerdere Resident Evil games, of die van Steppenwolf op de PC vroeger. Wat je nog hebt in dit soort van games, zijn veel knopjes induwen op het juiste moment. Om een voorbeeld te geven: Je moet je verstoppen van een schurk, dan moet je jouw hartslag onder controle houden door op de juiste moment de juiste knop in te duwen, of je moet gaan lopen voor een eng horrorwezen, ook dan moet je de juiste knoppen indrukken. In The Dark Pictures zal je ook goed mogen rondkijken om bepaalde extra’s te vinden, die je keuzes zullen vergemakkelijken, bijvoorbeeld brieven met belangrijke tekst in, of een interessant krantenartikel.

Man of Medan The Dark Pictures Anthology: Man of Medan is de eerste titel van deze reeks die uitkwam in 2019. In dit verhaal gaan vijf vrienden op een duikvakantie op de rustige zee, met een pracht van een jachtschip. Wat een ontspannende vakantie moest worden, eindigt al snel in een duister en angstaanjagende nachtmerrie. Je stapt aan boord van een verlaten spookschip, waar op het eerste gezicht geen leven op blijkt te zijn. Wel, denk al maar snel iets anders, want een spookschip zonder geesten zou geen spookschip zijn. Het verlaten schip is bedolven onder een raar soort gas, waar elk personage andere dingen gaat zien, een beetje hallucineren dus. Kun jij alle vijf de personages redden, of sterft iedereen één voor één af? Man of Medan is grafisch een zeer mooi spel, alleen spijtig dat de lippen van de personages niet over elkaar komen met wat er gezegd wordt. En nog wel een nadeel aan het spel, je speelt het zeer snel uit, op vier à vijf uurtjes heb je het voltooid. Gelukkig is het verhaal zeer meeslepend en zit het horrorgehalte wel dik oké, met de nodige jumpscares natuurlijk. Elk van The Dark Pictures heeft twee multiplayer-modi: "gedeeld verhaal" - Deel je verhaal en speel online met een vriend en "Filmavond" Waar je met maximaal 5 spelers kunt spelen in een offline pass-the-pad-modus. Spelers worden uitgedaagd om de wereld te verkennen en elk verhaal te ontdekken in de wetenschap dat al hun keuzes gevolgen hebben, personages kunnen leven of sterven - kom jij met hen allemaal tot het einde?

Little Hope The Dark Pictures Anthology: Little Hope is het tweede verhaal uit de reeks die samen uitkwam met The Dark Pictures Anthology Volume 1 collectie in 2020. Je gaat op excursie met vier college-studenten en je docent. De hoofdbaan is afgesloten waar je over moet omdat er een zwaar ongeval gebeurd is, en de buschauffeur wordt omgeleid via het kleine stadje Little Hope. Eens je een paar meter in het stadje rijdt, crashed de bus, want Little Hope is een gevaarlijke stad waar rare dingen gebeuren. Dichtgezet onder een dikke laag mist moet je hulp gaan zoeken, het is net Silent Hill. Hoe dieper je de stad induikt, hoe gevaarlijker het wordt, want iedereen begint fragmenten te zien uit de 17de eeuw. Elk personage kan zichzelf herkennen in deze fragmenten, en worden in die tijd vermoord. Als ze zien dat hun vroegere zelf vermoord worden, weet je dat je in deze tijd ook op de hielen wordt gezeten door horrorwezens tot je dood bent. Kun jij met alle vijf personages ontsnappen uit deze nachtmerrie, of leid iedereen aan een vreselijk lot? Deze game is net als het eerste deel grafisch zeer goed uitgevoerd, en in Little Hope komen de lippen wel over elkaar met wat ze zeggen, wat in Man of Medan niet gezegd kan worden. Bij deze titel is ook wel hetzelfde nadeel als bij de vorige, je speelt het spel op vier à vijf uurtjes uit. Gelukkig zit hier het verhaal ook zeer goed, en het horrorgehalte is minstens even hoog. Ook hier zit de online-modus mee inbegrepen, en werkt hetzelfde als Man of Medan.

Welk einde is jouw lot? Zoals ik al eerder vermeld heb zijn deze games vooral gebaseerd op de juiste keuzes te maken. Elk spel heeft dan ook verschillende eindes, waardoor het de herspeelbaarheid wel wat uitlokt. Je moet alleen wel zin hebben om het twee of drie keer achter elkaar te spelen, want anders lukt dit ook niet. Aangezien je story gerelateerde games speelt, heb je weinig gameplay, en ben je precies naar een lange film aan het kijken, wat op zich niet erg is. Maar bij dit soort games is het zeer waarschijnlijk dat je het maar één keer uitspeelt, en later nog eens terug vastneemt om nog eens te spelen. Dat ga ik ook zo doen, ik heb ze nu alle bei eenmaal uitgespeelt, en zal ze later met plezier nog eens spelen, maar zeker geen twee maal echter elkaar. In beide games dacht ik goed bezig te zijn, tot ik het einde zag. Bleek dat ik drie van de vijf mensen had laten doodgaan. Denk dus zeker goed na voor je een beslissing neemt. Moest je nu toch een foutje gemaakt hebben, en na het spel geen zin hebt om het nog eens volledig te spelen, dan kan je ook scene select kiezen. Zo kan je starten waar je wil, want niet alle keuzes die je krijgt zijn even duidelijk.

Ik kan de toekomst zien In elk spel kan je een soort van toekomstbeeld zien. In Man of Medan kan je naar fotokaders kijken, waar je in Little Hope postkaartjes moet omdraaien en bekijken. Als je naar deze dingen kijkt zal je altijd een klein stukje kunnen zien van de toekomst, of hoe de toekomst eruit kan zien als je een foute keuze maakt. Als je bijvoorbeeld in Little Hope een postkaart tegenkomt en je krijgt een beeld te zien dat je docent gewurgd wordt, dan weet je eens je de keuze krijgt hem eerst moet gaan redden. En zo zal je verschillende toekomstbeelden kunnen zien, en voornamelijk, ze kunnen voorkomen, als je een beetje logisch nadenkt. Voor deze dingen moet je wel een beetje moeite doen om ze te vinden, want ze liggen niet op de meest zichtbare plekken.

Conclusie Oké, ik geeft het toe, wat de meeste mensen over The Dark Pictures games vertellen is waar. Ze bevatten een zeer sterk verhaal, zijn meeslepend, en hebben een goede horrorsfeer. Ik ben dan ook zeer blij dat ik deze games eens geprobeerd heb, en ik zeg het, je kan ze het best vergelijken met Beyond Two Souls, Heavy Rain en andere Telltale-games, maar dan met meer horrorelementen in verwerkt. Dat de games totaal opzichzelfstaande games zijn vind ik wel een goed gegeven, want zo maakt het niet uit met welke van de twee je begint. Je bent eens een ander soort game aan het spelen dan je gewoon bent, met andere game-elementen in, die je anders veel minder tot niet ziet. Dat je logisch moet nadenken is ook wel iets goed, zo zal je altijd twee keer nadenken voor je een keuze maakt, en hopen dat er niemand sterft. De herspeelbaarheid lokt wel uit aangezien je verschillende eindes kan hebben bij elk spel, alleen moet je er wel zin voor hebben op dat moment. Zoals ik al zei, ik heb ze nu gespeelt, maar laat ze nu even in de kast liggen, en neem ze later met plezier nog eens vast. Of je kan ook na het spel gespeeld te hebben scene select kiezen, en vanaf een punt starten waar jij dat wil. Grafisch zijn de games ook in zeer goede staat, alleen spijtig dat je de spellen op vier à vijf uur uit hebt. En in Man of Medan is het ook spijtig dat de lippen niet over elkaar komen met wat er gezegd wordt. Op het einde van Little Hope zegt de curator dat we elkaar snel weer zien, en krijg je al een kleine glimp te zien van het volgende spel. Bij deze kan ik dan ook zeggen: “Tot binnenkort, en we zien elkaar snel weer in The Dark Pictures Anthology: House of Ashes eind 2021.”

The Dark Pictures: Little Hope - Official Release Date Trailer - YouTube

Pluspunten: + Twee prachtige verhalen in één collectie gegoten. + Eens een andere soort van gameplay dat we gewoon zijn. + Verschillende eindes. + Fragmenten uit de toekomst kunnen zien, om zo je keuzes te vergemakkelijken. + Keuzes hebben gevolgen op de gehele game, en met je band tussen de personages. + Goede graphics, en een goed horrorgehalte. + Moet niet in volgorde gespeeld worden, opzichzelfstaande games. Minpunten: - In Man of Medan komen de lippen niet over elkaar met wat gezegd wordt. - De games zijn op vier à vijf uur uitgespeeld. - Niet alle keuzes zijn even duidelijk om een goede of slechte te kunnen maken.

8.2/10

Zeer goed