Tales of Arise

Joris Mertens (Soothsayer)
28 sep 2021
8 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 29 apr 2022

De bewoners van Dahna leven al reeds 300 jaar met een zweep achter de rug als slaven van Rena, een planeet in de lucht. Ze worden gedwongen om energie te verzamelen uit vijf verschillende regio’s, elks gefixeerd op een ander element. Deze regio’s worden beheerd door machtige Renan lords die alles ervoor over hebben om de volgende heerser te worden van de planeet in de lucht. Om dit te doen, moeten ze meedoen aan de Crown contest, een wedstrijd waarin de lords om ter meeste energie van hun element verzamelen, om zo te bepalen wie de sterkste leider is. Natuurlijk valt deze druk niet op de schouders van de Renans maar op die van de Dahnan slaven. Maar dan plots, broeit er een opstand in Calaglia, één van de vijf regio’s…

De protagonist van dit verhaal is een Dahnan slaaf genaamd Iron mask, zo vernoemd naar het ijzeren masker dat hij niet van zijn hoofd krijgt. Samen met een rebelse Renan vrouw genaamd Shionne, komt hij in contact met de opstandelingen van Calaglia en besluit hij mee te vechten tegen de onderdrukkers. Dit doet hij natuurlijk niet zonder een krachtig wapen. Met behulp van Shionne, kan Iron mask de Blazing sword oproepen, een magisch zwaard dat in vuur en vlam staat. Normaal gezien zou niemand dit zwaard kunnen dragen zonder zelf om te komen van de gruwelijke brandwonden, maar Iron mask heeft het geluk dat hij totaal geen pijn kan gewaarworden. Daarnaast is het ook zeer handig dat Shionne gespecialiseerd is in healing arts om de wonden weer snel te genezen. Om hun avontuur te kunnen volgen moet je gelukkig geen van de voorgaande “Tales Of” games gespeeld hebben. Tales Of Arise heeft namelijk een standalone verhaal dat helemaal los staat van de andere games uit de serie.

A disturbance in the force Wat voor game is Tales Of Arise nu juist? Wel, het is een JRPG (Japanese- role playing game) dat zich vooral richt op story en combat. Daarnaast valt er ook nog heel veel te verkennen in de game, doorheen vele verschillende locaties. Begrijp me niet verkeerd, Tales Of Arise is geen open-world game, maar werkt met verschillende ruime mappen, zoals Borderlands 3 bijvoorbeeld. Dat laat niet weg dat er genoeg quests te vinden vallen die je af en toe terug naar oudere locaties laten terugreizen. Wat de story segmenten betreft, deze zijn tijdens het grootse deel van het spel goed gebalanceerd met de gameplay. Zo zal je verschillende cut-scenes en conversaties krijgen, afwisselend met verkenning en combat. Helaas wordt de balans hiertussen tegen het einde van het spel sterk verstoord. Tegen dan krijg je de ene na de andere cut-scene achter elkaar in je gezicht gegooid zonder dat er nog werkelijke gameplay aan de pas komt. Het is bijna alsof je een anime aan het zien bent in plaats van een videogame aan het spelen bent. Dat is zeer spijtig, want eigenlijk is de combat één van de beste aspecten van het spel. Vijanden kom je overal tegen, en een gevecht begint pas echt als deze je aanraken. Je kan dus makkelijk je vooruitgang saven vooraleer je in de actie vliegt.

The art of artes De combat is real time en heeft zowel hack & slash als strategische elementen. Elks van de speelbare personages heeft hun eigen standaard basic moves, en een unieke vaardigheid die hun vechtstijl bepaalt, zoals Iron mask bijvoorbeeld de Blazing sword bezit. Daarbovenop kan de speler voor elk personage ook drie knoppen vrijblijvend invullen met artes. Dit zijn moves waarvan er een paar dozijn per personage vrij te spelen zijn, die in principe de werkelijke moveset gaan bepalen. Hiermee bedoel ik dus, ja hoor, je hebt de volledige vrijheid om zelf een effectieve moveset te creëren. Zo een speelruimte heb ik werkelijk nog nooit eerder gezien in een game wat één van de hoofdredenen is waarom Tales Of Arise één van mijn persoonlijke favoriete games is geworden. Artes komen in drie types, zijnde attacks, spells en healing artes. Attacks dienen voor combo’s te maken, spells zijn krachtiger maar moeten even laden, en healing artes worden vanzelfsprekend gebruikt om te healen. Dit gaat echter niet zonder kost, want healing artes verbruiken ook CP-punten. Zijn deze op, dan is het healen gedaan tot aan de volgende checkpoint/kampvuur. Om te voorkomen dat spelers movesets zouden creëren die overdreven sterk zijn of oneindig zouden doorgaan, verbruiken de artes 1 of 2 AG punten telkens je ze gebruikt. Hierdoor moet je af en toe een paar seconden overschakelen naar je basic moves om deze weer op te laden. Dit duurt gelukkig echt niet lang, waardoor je snel weer je favoriete artes kunt gebruiken. In totaal zijn er 6 speelbare personages waarvan je er maximaal 4 van mee kan laten vechten. Tijdens het spelen kan je vlot tussen deze personages wisselen door de Lb/L1 knop in te houden en het juiste pijltje in te drukken. Naast de unieke vechtstijl en artes die elk personage bezit, hebben ze elks ook een Boost attack. Deze sterke aanvallen laden traag op gedurende verschillende gevechten maar hebben tamelijk strategische effecten. Die van Shionne bijvoorbeeld, knalt vliegende vijanden gewoon uit de lucht. Voor op te kunnen boksen tegen de echt sterke vijanden zijn er ook vernietigende Boost strikes en Mystic artes ter beschikking. Boost strikes kan je activeren als het guard balkje van je vijand geledigd is. Mystic artes daarentegen, daar moet je zelf eerst de awakening balk voor vullen wat je personage een aantal seconden sterker maakt. Tijdens deze periode kan je de krachtige Mystic artes van je personage activeren.

Big, bigger and biggest Net als de prachtige omgevingen, kom je ook hopen aan verschillende vijanden tegen, elks met hun eigen zwaktes en sterktes. Deze vind je dan ook in verschillende gradaties. Ten eerste heb je de normale vijanden die je overal in het spel in groepen van twee tot tien tegenkomt. Deze zijn niet moeilijk maar omdat ze talrijk zijn kan het gebeuren dat je alsnog af en toe sterft. Geen vrees, zolang je een reserve aan CP-punten hebt spawn je altijd op de locatie vlak voor het gevecht. Hierdoor zorgt Pietje de dood haast nooit voor enige frustratie. Buiten dat er van de normale vijanden enorm veel unieke vormen zijn, ga ik op deze niet te hard uitwijken. De “giant” vijanden daarentegen verdienen wel wat aandacht. Dit zijn logischerwijs grotere, meer uitdagende vijanden die af en toe je pad zullen blokkeren of door een sub-quest zullen verschijnen. Wees voorbereid vooraleer je aan deze gedrochten begint, want simpel zijn ze zeker niet. Ook valt het aan te raden om voordien te saven, voor het geval je CP volledig opgebruikt wordt tijdens het gevecht aan heal artes. Want zoals eerder vermeld, spawn je dan niet terug en krijg je ofwel de optie “retry” of “return to title screen”. Geen van beide is echt praktisch als je door hebt dat je absoluut niet opgewassen bent tegen het niet zo pluizige beestje. Hadden ze echter de mogelijkheid gegeven om te kunnen vluchten van “giant” vijanden, idem zoals bij de normale vijanden, dan had dit los een vlekkeloos systeem geweest. Bij boss battles is vluchten ook geen optie, maar daar vind ik dat ergens wel logisch om de story wat geloofwaardig te houden.

“Title screen” Doorheen de story of wanneer je bepaalde opdrachten voltooid, krijgen je personages tittels toegewezen. Voor elks van deze tittels speelt het personage in zijn/haar skill-tree een bol vrij met wel liefst vijf skills die vanaf dan te koop zijn voor skillpoints. Het is weliswaar een “titelscherm” te noemen (flauw mopje). Halfweg het spel had ik al minstens tien van deze bollen per personage vrijgespeeld. Ik denk dat dit wel een duidelijke suggestie geeft van de uiteindelijke omvang van deze skill-trees. Je gaat echter wel goed moeten kiezen, want hoewel elk gevecht skillpoints oplevert, kan je zeker niet alle skills zomaar direct kopen. Naast de skill-trees, kunnen de stats van elk personage ook nog geüpgraded worden met equipment, zoals bijvoorbeeld armor en wapens. Deze kan je zelf craften of kopen bij verschillende merchants doorheen het spel. Ook kan je verschillende outfits unlocken die geen effect hebben op de gameplay maar wel voor unieke looks zorgen.

Hoo-Hoo, Hoo-Hoo!!! Naast de story en het verkennen van het prachtige Dahna, zijn er ook nog verschillende nevenactiviteiten te beleven in Tales Of Arise. Zo kan je bijvoorbeeld vissen of een boerderij onderhouden. Deze, toch wel toffe minigames leiden je af en toe af van de story en combat om een beetje te relaxen tussenin. Daarbij geven ze vaak ook handige beloningen, zoals ingrediënten om mee te koken. Ja ja, je hoort het goed, net als in de meest JRPG’s speelt eten ook een belangrijke rol in deze game. Telkens als je rust aan een kampvuur kan je een maaltijd preparen dat bonussen voorziet voor een bepaalde tijd. Des te beter de maaltijd, des te beter de bonus, maar ook des te zeldzamer de ingrediënten. De collectables in deze game komen in de vorm van uilen voor die accessoires dragen, zoals een bril of duivel vleugeltjes. Vind je een uil dan krijg je die accessoire. Maar daar stopt het niet hoor, want vind je een aantal uilen, dan geeft de koning uil je een nieuwe outfit. Dat laatste klonk heel raar toen ik het neerschreef. Gelukkig, zijn deze collectables heel makkelijk te vinden, niet alleen omdat ze veel lawaai maken, maar ook omdat je zelf na een tijdje een uil bezit die tevoorschijn komt telkens je in de buurt van een nog te ontdekken uil komt. Wil je goed veel skillpoints scoren, doe dan ook zeker de sub-quests. Dit zijn mini verhaaltjes van burgers in Dahna die je een opdracht geven. Deze zijn ofwel heel makkelijk, ofwel tamelijk moeilijk, vooral als je het moet opnemen tegen een giant. Wij van Efkes kasse vinden het echter heel spijtig dat de stemmen tijdens deze sub-quests niet ingesproken zijn, dat terwijl bijna heel het spel wel fatsoenlijke voice acting gekregen heeft. Dit zorgt er vaak voor dat je je niet echt inleeft tijdens de sub-quests.

Het zit ‘m in de details Wat mij al snel opviel bij Tale Of Arise, waren de kleine aangename details waar de ontwikkelaars dat beetje extra moeite voor hebben gedaan. Zo komt er bijvoorbeeld een blauw vinkje te staan bij elke burger waarmee je gepraat hebt. Ook wordt elk item dat je tegenkomt op de mappen weergegeven. Niet enkel wordt de locatie aangeduid, maar ook nog wanneer ze terug opnieuw op te rapen vallen. Daarnaast, wat ik persoonlijk absoluut fantastisch vind, kan je de strategie van de personages die met je meevechten volledig aanpassen naar je eigen wil met behulp van custom rules. Zo kan je bijvoorbeeld instellen “Wanneer een personage op 50% van zijn levens is.” Vervolgens “Gebruik heal artes.” Met als conditie. “Niet als CP lager als 25% is.” Op deze manier heb je volledige controle over de andere personages, zelfs als je niet met hen speelt. Zelfs als één van hen een move heeft die jou irriteert, dan kan je die gewoon afzetten. Werkelijk, ik vind dit systeem geniaal.

Conclusie We gaan niet ontkennen dat Tales Of Arise hier en daar wat schoonheidsfoutjes heeft. Maar deze zijn slechts muggenzifterijen vergeleken met wat het spel allemaal te bieden heeft. Enkel het feit dat de balans tussen story en gameplay tegen het einde aan nogal verstoord wordt, is echt een heel spijtig minpunt. Dit desondanks dat de story, de omgevingen en de personages toch echt wel boeien. Waar Tales Of Arise vooral in uitblinkt is de nog nooit eerder geziene vrijheid dat je krijgt om zelf je movesets samen te stellen, en daarbovenop als je wilt, zelfs de strategie van de ander personages te bepalen. Juist omdat er zoveel skills en artes vrij te spelen zijn, zorgt dit ervoor dat je constant nieuwe combo’s of tactieken aan het uitproberen bent. Daarnaast heeft elks van de 6 personages een unieke aanpak, waardoor iedereen wel een speelstijl vindt dat bij hem/haar past. Let wel op, Tales Of Arise is geen kort spelletje, en als je alles gezien wilt hebben mag je toch wel naar een 80-90 uur kijken. Persoonlijk, vind ik dat niet erg want ik genoot van elke korte seconde. Dat gezegd zijne, rond ik deze review af want ik hoor de koning uil Hoo-Hoo roepen voor mijn hulp. Het lijkt of de laatste van zijn kameraden nog zoek zijn.