NieR Replicant ver.1.22474487139...

Je zou haast denken dat ik met mijn slaperig hoofd op het toetsenbord ben gevallen en ben blijven stuiteren. Maar nee hoor, de kakafonie van cijfers die je hierboven ziet zijn werkelijk een deel van Nier Replicant’s officiële titel. Met zo’n out of the box naam wordt meteen duidelijk gemaakt wat voor “unieke” breinen het spel hebben ontworpen. Gelukkig is dit over het algemeen best goed uitgedraaid. Waarom deze excentrieke game echt een kans verdient, zal ik eens bondig uitleggen. Maar eerst, een klein beetje geschiedenis.

In april 2010 bracht ontwikkelaar Cavia de eerste Nier game uit. Deze game had nochtans twee verschillende versies, één voor de oosterse markt (Replicant) en één voor de westerse markt (Gestalt). Hier was nooit een echte specifieke reden voor, buiten dat het een uniek concept was. Wij in het westen speelde als Yonah’s vader, terwijl de oosterse gamers als Yonah’s broer speelde. In 2017 kwam de befaamde Nier Automata op de markt. Deze game zorgde ervoor dat de serie een grote naam kreeg in de industrie. Hierdoor werd de vraag naar een remake van het originele spel steeds groter en groter. Uiteindelijk, heeft ontwikkelaar Toylogic hierop geantwoord door ons Nier Replicant ver.1.22474487139… te geven, een remake van de originele Replicant versie, die vooraleer enkel in het oosten verkrijgbaar was.

Een pratend boek, een vliegend skelet, en een grofgebekte dame Wat maakt Nier Replicant nu juist zo uniek? Dat is toch wel de sfeer, het verhaal en de fascinerende personages. Samen met je zusje Yonah, ben jij het hoofdpersonage, één van de weinige overlevenden in een post-apocalyptische wereld die geteisterd wordt door mysterieuze schimmen. Deze duistere monsters vallen eender wie aan die hun pad durft te kruisen. Omdat de moderne samenleving al eeuwen geleden is vervallen, ziet de wereld van Nier er uit als een middeleeuwse maatschappij ten midden van oude vervallen gebouwen en bruggen uit onze tijd. Dit concept alleen al, vond ik machtig om te bewonderen. Daarnaast is er ook nog een ongeneselijke ziekte, the black scrawl, die niet alleen jou dorp teistert, maar ook Yonah, jou kleine zusje. Om haar te redden, ga je op zoek naar de sealed verses die volgens oude legendes the black scrawl zouden kunnen overwinnen. Tijdens dit avontuur, kom je vele fascinerende personages tegen zoals Grimoire Weiss, een pratend boek dat jou magische krachten geeft, of Kainé, een grofgebekte dame die schimmen bevecht in niets anders dan haar lingerie. Dan heb ik nog niets gezegd over een vliegend skelet met een balhoofd. Het kan precies niet gekker worden, maar dan toch… boem pats! Nier verzint altijd wel iets om je van je sokken te blazen! Niet enkel de prachtig omgeving en de unieke personages hebben een grote invloed op de inspirerende sfeer, maar ook de muziek in het spel kan je moeiteloos volledig meeslepen.

Veel cijfers, maar wat is het verschil? Gelukkig, heb ik zowel Nier Gestalt als Nier Automata gespeeld in het verleden. Hierdoor kan ik je precies vertellen wat er allemaal verbetert en veranderd is sindsdien. De grootste aanpassing is dat je nu met Yonah’s broer speelt in plaats van haar vader. Hoewel deze jonge knul er veel minder stoer uit ziet, ben ik blij met deze keuze. Voor een hoofdpersonage is het namelijk belangrijk dat er interactie is met de omgeving en andere personages. Een optimistische tiener blijkt hiervoor veel geschikter te zijn dan een norse oude man. Vooral de conversaties tussen het hoofdpersonage en Grimoire Weiss, het vliegend boek, zijn veel intenser dan ooit tevoren. Omdat Weiss zelf al eeuwen oud is, merk je vaak dat hij de logica van een jonge tiener simpelweg niet kan vatten. Hierdoor worden er vaak hilarische discussies gevormd die het spel doorgaans de weg levend houden. Een tweede voordeel, is dat het hoofdpersonage halverwege het spel vijf jaar ouder wordt, wat een zichtbaar verschil toont in zowel uiterlijk als attitude. Dit was nauwelijks tot niet merkbaar wanneer ik als Yonah’s vader speelde in de originele versie.

Ik herinner me nog goed dat het combat systeem van Nier Gestalt niet echt spectaculair was, maar eerder heel basic. Hoewel er wel verschillende wapens waren, voelde deze allemaal hetzelfde aan en gaven ze weinig tot geen mogelijkheden voor combo’s. Enkel Weiss’s magische aanvallen waren degelijk uitgevoerd. Gelukkig, hebben de ontwikkelaars van de remake dit beseft en zijn ze van een schone lei herbegonnen. Hierbij hebben ze duidelijk vooral gekeken naar de hack and slash combat van Nier Automata, wat wel fantastische resultaten opleverde. Om dit goed te laten werken, zijn er grotere groepen aan vijanden toegevoegd, aangezien dit combat systeem wreed sneller gaat. Wat wel goed was, hebben ze dan weer behouden. Hiermee verwijs ik dus naar Weiss’s magische aanvallen, die bijna exact hetzelfde werken als in het originele spel. Naast de combat heeft ook de omgeving een prachtige hervorming gekregen. Hoewel elke plant, steen, muur of huis nog op precies dezelfde plekken staan, hebben ze allemaal een grafisch sterke look gekregen. Ook de camera, het licht en het geluid hebben overduidelijke upgrades verkregen. Last but not least, Nier Gestalt bevatte wel liefst vier verschillende alternatieve eindes. Speciaal voor de remake hebben de ontwikkelaars er nog één aan toegevoegd, wat dus een totaal geeft van wel vijf verschillende endings.

Klusjesman van dienst Naast de verhaalmissies, is Nier Replicant ook goed voorzien van side quests. Hier zijn er namelijk wel bijna honderd van. Deze werken althans lichtelijk anders dan de meeste side quests in games. Meestal moet je een aantal vijanden verslaan, of iemand beschermen, of soms zelfs een baas nogmaals verslaan. Zo gewelddadig zijn de side quest van Nier Replicant bijlange niet. Integendeel, ze lijken meer op het werk van een simpele klusjesman. Zo moet je bijvoorbeeld pakjes rondbrengen zonder ze te breken, ingrediënten verzamelen voor een taverne, of zelfs ruzies tussen fragiele koppels oplossen. Spijtig genoeg staan deze quests nergens aangeduid op de map, wat wel gemogen had. Nochtans, hoewel dit allemaal heel saai klinkt, heb ik me hier eigenlijk best goed mee geamuseerd. Vooral omdat de conversaties met Weiss die er op volgde zo hilarisch waren. Maar natuurlijk ook omdat je er bakken geld mee verdient. Dit laatste is helaas niet altijd waar, want na sommige side quests krijg je letterlijk helemaal niets. Met dit geld kan je nieuwe wapens of ingrediënten kopen die je dan weer kan gebruiken om wapens te upgraden. Wees gewaarschuwd, verwacht hier niet te veel van tijdens de eerste helft van het spel, want niet alleen beschik je dan nog maar over één type wapen, maar ook de juiste ingrediënten vinden voor te upgraden gaat dan nog heel moeizaam. Gelukkig, eens je het tweede deel van het verhaal inzet, krijg je meteen twee nieuwe wapen types en wordt het upgraden een pak toegankelijker. Wat je al wel van het begin af aan kan doen, is woorden verzamelen. Dit klinkt heel raar en is ook moeilijk uit te leggen, maar het principe is simpel. Door schimmen te verslaan krijg je soms woorden. Deze woorden kan je vervolgens aan je wapens en magie linken om betere stats of unieke effecten te krijgen, zoals bijvoorbeeld vergif of verlamming.

Te uniek, kan dat? Nier Replicant heeft een groot aantal unieke aspecten. Niet enkel de personages en de muziek zijn exceptioneel, maar ook de level design doorheen het verhaal. Standaard is het spel een third person hack and slash game, maar dit kan met momenten plots veranderen. Zo wisselt het af van sidescrolling zoals Castlevania tot top-view zoals Diablo, om later weer een Legend of Zelda perspectief aan te nemen waarin je al puzzelend blokken gaat verschuiven. Ook de camera trucs van de oude Devil May Cry games ontbreken in Nier Replicant zeker niet. Elke omgeving die je tegenkomt heeft wel een “out of the box” concept om je keer op keer mee te verassen. Maar de grote vraag is natuurlijk, werkt dit wel? Mijn ervaringen met experimentele games, zijn over het algemeen namelijk niet echt prijzend. Ik ga je meteen geruststellen, ja Nier Replicant heeft dit uitstekend uitgewerkt. Bijna alle unieke momenten doorheen het spel behouden zowel een uitstekende gameplay als de geweldige sfeer waar we ondertussen zijn van gaan houden. Helaas, zijn er wel twee vreselijke opdrachten tijdens het hoofdverhaal waar je jezelf doorheen moet slepen. Deze bevinden zich allebei in the forest of myth. Daar ga ja doormiddel van het text-based game genre, raadsels moeten oplossen om uit dromen te ontsnappen. Dit betekent dat je enkel een zwart scherm krijgt met watervallen aan tekst. Het is de bedoeling dat je de tekst leest en nadien meerkeuze vragen oplost die gebaseerd zijn op het verhaal in de tekst. Omdat, tegendraads tot de rest van het spel, deze teksten niet zijn ingesproken door de personages, wordt dit al snel een vreselijk vervelend gebeuren. Eerlijk is eerlijk, ik heb de oplossingen opgezocht op het web, maar ook dit gaat niet zo eenvoudig, want de antwoorden zijn niet altijd hetzelfde. Dit deel kan zo frustrerend worden, dat sommige onder ons, zoals bijvoorbeeld mijn Efkes Kasse collega Sasha, definitief van het spel afhaken (en terecht). Dat is natuurlijk heel spijtig, want de hoofdstukken die er op volgen zijn weer om van te watertanden.

Handjes los Waar ik absoluut gek van wordt, zijn lange saaie tutorials in het begin van een spel. Nog onnozeler wordt ik, als deze tutorials nadien telkens op je scherm springen tijdens het vechten of het avonturieren. Deze mening wordt duidelijk gedeeld door de ontwikkelaars van Nier Replicant, want buiten een quest marker voor het hoofdverhaal, krijg je nauwelijks uitleg over iets. Dit vind ik persoonlijk geweldig, omdat ik liever zelf de dingen ontdek. Nochtans kan ik er mee inkomen dat sommige gamers toch af en toe verkiezen om een handje geholpen te worden. Ook hier, hebben de ontwikkelaars een unieke oplossing voor bedacht. Je kan namelijk kleine tutorials verzamelen door monsters te verslaan. Telkens je er één ontvangt, wordt dit ook gemeld tussen de rewards. Grappig genoeg komen deze volledig willekeurig, dus het kan goed zijn dat je tegen het einde van het spel een tutorial ontvangt over bijvoorbeeld blocken of sprinten.

Conclusie Een betere remake is er zelden gemaakt, daar twijfel ik niet aan. Toylogic heeft namelijk alle mindere aspecten van Nier Gestalt aangepast, terwijl ze enorm trouw zijn gebleven aan de kern van het originele spel. Zo hebben de combat en de graphics een volledige vernieuwing gekregen, terwijl de omgevingen en het verhaal nog exact hetzelfde zijn als daarvoor. Dit moet waanzinnig veel tijd en werk hebben gekost en dat merk je ook aan het eindresultaat. Daarbovenop krijg je nog een ton aan extra’s die het originele spel niet bevatte, zoals een vijfde alternatieve einde, een diary mode waarin je terug als Yonah’s vader speelt, en gratis te downloaden kostuums gebaseerd op Nier Automata. Maar een perfecte remake betekent niet noodzakelijk een perfect spel. Hier en daar zitten er duidelijke minpunten waar je niet omheen kan kijken, zoals het gebrek aan markers voor side quests, of de text-based levels in the forest of myth. Ook is het spijtig dat upgraden pas echt werkelijk gaat na de eerste helft van het spel. Hiermee mist het spel het potentieel om nog uitdagender te zijn. Wat Nier Replicant dan wel weer geweldig maakt zijn de vele unieke en gedurfde concepten. Doorheen ieder level, bots je wel op iets nieuws dat je nooit had kunnen zien aankomen. Daarnaast is er nog de muziek en de sfeer, die heel erg meeslepend werken, en niet te vergeten, de hilarische conversaties tussen het hoofdpersonage en Grimoire Weiss. Kortom, soms is het goed om gewoon een beetje anders te zijn als de rest. Ben je het daar niet mee eens, dan quote ik Kainé, de grofgebekte dame in lingerie; “Shut the hell up before I tear off your arms, ram a stick up your ass, and turn you into a kebab!”

NieR Replicant ver.1.22474487139... - The Game Awards 2020 Trailer | PS4 - YouTube

Pluspunten: + Je speelt als Yonah’s broer in plaats van haar vader. + Grimoire Weiss (vliegend boek). + Geweldige sfeer. + Inspirerende muziek. + Goed geschreven verhaal. + Sterk verbeterde combat. + Veel extra’s aan toegevoegd. + Grote herspeelbaarheid vanwege verschillende endings. Minpunten: - Geen markers voor side quests. - Upgraden pas nuttig vanaf tweede helft. - Text-based levels in the forest of myth. - Vaak heen en weer lopen.

7.9/10

Goed