Necromunda: Hired Gun

We mogen de duisterste hoeken en krochten in het Warhammer 40,000 universum gaan doorkruisen, en dat met name Necromunda: Hired Gun. Ik ben persoonlijk geen fan van de Warhammer-games, en heb er dan ook al een paar geprobeerd om dit te kunnen oordelen. Necromunda: Hired Gun bleek uit trailers een andere weg in te slaan, vandaar dat ik deze ook zeker een kans wou geven. Maar ik kan enkel concluderen dat dit universum mij dus nooit zal liggen, ook deze game slaat voor mij de bal helemaal mis. En dat vind ik op zich spijtig want de wereld errond ziet er altijd wel boeiend uit. Ik hoop voor de echte Warhammer fans dat Necromunda: Hired Gun hun wel ligt, maar ik waarschuw jullie, de gameplay is allesbehalve proper afgewerkt.

Jij bent een premiejager die in losstaande levels premies gaat scoren door opdrachten uit te voeren waarvoor je wordt ingehuurd. Bij deze stopt het verhaal ook… Er is niet echt een verhaallijn waar je je mee verbonden kan voelen. Het is echt letterlijk van level naar level gaan, om zo je premie in de wacht te slepen. Voor een missie begint krijg je wel informatie waar je de basis mee kunt begrijpen, maar je moet telkens nog navraag doen bij iemand in je kampplek die het Warhammer universum door en door kent. Voor je een missie induikt, kan je jou loadout nog aanpassen op maat van je speelstijl. Knal je jezelf graag door de levels met een handgun en machinegun, of liever met een shotgun en een sniper? Jij kiest wat je meeneemt. Dat is wel het goeie, het is een oldschool shooter waar je weinig op moet nadenken en gewoon kan doorknallen. Met goede metalmuziek tijdens combat voor je frustraties helemaal eruit te kunnen schieten. Het spijtige is wel dat het spel vol met onaangename bugs zit, waar je niet omheen kan kijken. Zo davert soms je personage bijvoorbeeld heel de tijd tussen een cutscene, of wil je een takedown uitvoeren en zit je plots doorheen de muur te wandelen. Echt niet zo aangenaam. En blijkbaar is Necromunda: Hired Gun niet de enige Warhammer game die deze fouten heeft, maar kampt elk van deze games in dit universum met serieuze “schoonheidsfoutjes”. Het spel sloot zichzelf al tweemaal gewoon af zonder dat ik dat vroeg, of bleef gewoon volledig hangen als ik iets wilde aanduiden in een menu.

Trouwe viervoeter Het plezantste aan het spel is wel je cyber-mastiff die aan je zijde kan meevechten, ofwel je trouwe hond. Je kan hem altijd oproepen met een simpele druk op een knop, dan knijpt je personage in een piepspeeltje en komt hij tevoorschijn. Als je dan nogmaals op diezelfde knop drukt in de richting van een vijand, dan kan je jouw hond bevelen om hem aan te vallen. Als je in een gevecht zit en je drukt niet op de knop, dan valt hij gewoon de dichtstbijzijnde vijand aan. Je kan je cybervriend wel niet elk moment oproepen. Eens je hem hebt geroepen, dan gaat er een soort van tijd aflopen, is deze op dan verdwijnt hij weer. Of hij moest voor de tijd op was al dood zijn, dan is hij ook weg natuurlijk. En daarna is het gewoon weer een tijdje wachten voordat je hem weer kan oproepen. Zelfs als hij tijdens combat niet goed kan aanvallen, dan is hij nog steeds nuttig om de vijand af te leiden zodat jij de vijand flink met je geschut kan verassen langs de andere kant.

Buiten guns en je trouwe viervoeter biedt het spel nog wel een paar leuke trucjes aan die je in je voordeel kan gebruiken. Het eerste trucje is een gave waarmee je over muren kan lopen, ja zoals de games van Prince of Persia. Dit is natuurlijk handig als je over een diepe ondergrond heen moet geraken, of om je vijand van opzij wat kogels door hun hoofd te jagen. Het tweede handige hebbedingetje is een graple hook. Hiermee kan je werkelijk bijna elke plek in het level bereiken, en dat was al grotendeels mogelijk zonder dit handige hulpmiddel. Nog iets leuk is dat je in elk level drie keer kan sterven zonder dat je echt doodgaat. Dit is misschien raar om te lezen, maar het is wel zo. Raakt je leven helemaal op, dan krijg je meteen terug een kans vanwaar je het laatst stierf, en zo kan je dit drie keer doen. Vandaar sterven zonder dood gaan, handig toch?

Geen idee hoe, maar je bent sterker Er zijn redelijk verschillende manieren waarop je zowel jezelf, je cyber-mastiff en je uitrusting kan verbeteren, of ook geheel aanpassen van look. Al deze belangrijke dingen doe je ook in een soort van kampplaats waar alles bij elkaar te vinden is. Als eerste kan je terecht bij the Rogue Doc, die zorgt voor je persoonlijke upgrades en die van je hond. Hier kan je alles betalen met ingame geld, wat een soort van metalen scherven zijn als betaalmogelijkheid. Het enige probleem is dat alles heel veel geld kost, en je amper geld krijgt na je missies. Als je het mij vraagt kan je best een beter betalende job zoeken, want premiejager brengt precies niet veel op. Als je bij the Rogue Doc iets aanschaft dan verandert ook je uiterlijk, maar ook je hond kan hier upgrades krijgen waardoor hij ook van look verandert. Telkens je van uiterlijk verandert, dan word je meer een meer een cyborg. Dat is niet alles, want je kan ook krachten leren en kopen bij dezelfde persoon. Deze krachten geven wel een beter effect in combat, en zijn nog eens lekker stevig ook.

Naast deze upgrades kan je ook je wapens nog helemaal customisen. Niet enkel een ander kleurtje geven, maar echt elke deel afzonderlijk aanpassen. Zo kan je bij elk wapen de loop aanpassen door er een geluidsdemper op te zetten, of een stevigere barrel. Je hebt ook hangertjes die je vanonder aan je wapens kan hangen, die elke een ander effect op je wapen zullen hebben. Je kan bijvoorbeeld een kogelhangertje aan je wapen hangen voor drie procent meer critical hits te krijgen, of een tandwiel als hanger voor een paar procent extra vuurkracht. Het spel bevat slechts dertien levels, en aangezien alles zo duur is, en er ook zoveel te upgraden valt, kan je dus zeker niet alles behalen op het einde van het spel. Ondanks er zoveel aan je wapens kan aanpassen, zijn deze toch niet zo goed uitgewerkt. Elk wapen waar je mee schiet, is het vizier ervan niet nauwkeurig. Zo kan je richten op het hoofd van een vijand, en er toch een cm boven knallen, niet aangenaam dus… Na het verhaal gespeeld te hebben komen er nog wel extra missies vrij om toch nog verder te kunnen spelen, maar deze vallen al snel in verveling.

Makkelijk is moeilijk en trek je plan maar De moeilijkheid wordt zeer hard overschat denk ik, want ik ben op normaal begonnen en voelde meteen dat dit niet oké was. Dan heb ik hebt spel op het makkelijkste niveau gezet, maar dan voelt het precies aan of je bent op een zware moeilijkheidsgraad bezig. Voor iemand die elke shooter bijna uitspeelt op het moeilijkste difficulty is dit wel niet zo’n aangename wending. En al zeker niet als de rest van het spel dan nog niet zo fatsoenlijk afgewerkt is. Nog een ding waar ik een hekel aan heb in het spel, is dat er nergens staat waar je heen moet, of totaal geen informatie geeft van hoe iets werkt en hoe je iets gebruikt. Zoek het zelf maar allemaal lekker uit, en dat frustreert. Ik vind dat elk spel op zijn minst mag aangeven waar je heen moet, of hoe belangrijke onderdelen in het spel in zijn werk gaan. Aan dit systeem doet Necromunda: Hired Gun helemaal niet aan mee. Zo zat ik ergens hals overkop te zoeken naar waar ik verder moest geraken. Ik had elk hoekje al onderzocht, en kon ook niet meer terug van waar ik vandaan kwam. Bleek dat ik gewoon op een klein rond iets moest schieten zodat dit explodeerde, sorry maar als je dit niet weet kan je, net zoals ik, lang gaan rondzoeken. Dit kan echt niet in games vind ik, duid op ten minst aan welke kant je uit moet, dan hoef je nog niet te zeggen dat je iets kapot moet knallen.

Conclusie Necromunda: Hired Gun is misschien wel de kortste review dat ik ooit geschreven heb, maar dat komt dan ook omdat ik elk aspect van het spel al heb aangehaald en gewoon niet boeiend genoeg is. Meer over het spel kan ik niet zeggen, want alles is al verteld. Oké, ik geef toe dat het nog eens leuk was om een oldschool shooter te spelen, maar dat neemt al het slecht gewoon niet weg. Om te beginnen alle bugs en fouten die telkens in beeld worden gebracht, echt niet aangenaam. Dat er totaal geen verhaal in het spel zit is ook niet echt bepaald een toppunt om hem in huis te halen, en dat er nergens in de game wordt aangeduid waar je heen moet, of hoe iets zelfs überhaupt werkt. Degoutant gewoon! Daarnaast ook nog het feit dat je te weinig geld verdient, en dus niet alles kan kopen en upgraden maakt het ook niet bepaald populair. Het enige waarmee ik mezelf heb kunnen amuseren is met cyber-mastiff, was het niet dat hij een vijand aan gort bijt, dan wel omdat hij ze allemaal afleidt zodat ik langs een andere hoek ze kon verassen met mijn geschut. Het muurlopen is ook nog wel een gegeven waar ik mezelf in kon vinden, dat samen in combinatie met de graple hook. Ik vind het ook zeer raar en niet logisch dat het spel digitaal op 1 juni 2021 uitkomt, en de disc versie pas te koop is in de windels op 30 juni 2021. Wat ook ineens een groot minpunt is, want er zijn altijd mensen die hun games graag op disc willen hebben, en dat snap ik maar al te goed. Nu zit ik hier met een spel dat ik nieuw heb betaald, maar niet kan inleveren bij een gamewinkel. Bij deze was dit ook mijn laatste poging in het Warhammer universum, want ik heb nu verschillende games geprobeerd, met verschillende genres, en geraak er gewoon niet in. Ik denk ook niet dat echte Warhammer fans Necromunda: Hired Gun een fantastisch spel zullen vinden, gezien al de negatieve minpunten, maar kan wel aannemen dat ze deze alsnog wel een kans willen geven. Bij deze zeg ik dan ook: “Ik hoop van harte dat jullie wel van het spel kunnen genieten, en dat jullie over de minpunten kunnen heen kijken.”

Necromunda: Hired Gun - Gameplay Overview Trailer - YouTube

Pluspunten: + Cyber-mastiff is aangenaam, niet enkel om aan te laten vallen, ook voor afleiding. + Wapens zijn zeer aanpasbaar. + Muurlopen en grapple hook zijn aangenaam in gebruik. + Oldschool shooter. Minpunten: - Totaal geen verhaal. - Spel geeft helemaal niet aan waar je heen moet, of hoe iets werkt. - Je krijgt veel te weinig geld, en kan dus niet alles kopen en upgraden. - Veel bugs en haperingen. - Richten met wapens is helemaal niet zo nauwkeurig. - Digitaal een maand eerder verkrijgbaar dan op disc.

5.5/10

Matig