A Plague Tale: Requiem
- Sasha Gijsemans (The Platinum/100% Hunter)
- 24 nov 2022
- 5 minuten om te lezen

Na een spannend eerste deel van A Plague Tale: Innocent mogen we de handen weer aan de knoppen zetten voor een spannend tweede deel wat zich A Plague Tale: Requiem mag noemen. Ik vond de eerste game wel goed, maar nu niet om te zeggen een groot spektakel. Dus hield ik mijn verwachtingen redelijk laag en kon het tweede deel makkelijk met Xbox Game Pass gamen. Ik moet zeggen dat ik enorm tevreden werd gesteld door Requiem te spelen. De makers hebben hier zo veel meer mee gedaan, en bovenal zuigt het verhaal je weer volledig mee. Van emotionele delen, naar delen waar je boos wordt, tot delen dat je blij zal maken.
Amicia en Hugo ontvluchten hun verwoeste land na een spannend eerste deel en trekken naar nieuwe oorden met steden vol leven. Dit alles om de vloek die in Hugo rust wat te bedaren. Even gaat alles goed tot plots de vloek weer ontwaakt en dit in de vorm van de bloeddorstige, moordende ratten. Hugo heeft bijna elke nacht visioenen over een eiland waar een Phoenix je de weg wijst naar magisch water om vloeken te kunnen opheffen. Dit lijkt natuurlijk allemaal wat omslachtig, maar Amicia wil Hugo toch geloven in zekere zin. Als broer en zus gaan ze opnieuw op de vlucht, dit keer richting het āmagischeā eiland in de hoop om Hugo zo voor eens en altijd te redden. Zoals ik al zei heeft het verhaal mij volledig mee gegrepen. Dit dankzij de boeiende characters, voice acting en de nodige plot twists. Ik durf zelfs wedden dat er sommige onder jullie doorheen het verhaal wel wat traantjes weg gaan pinken.

Sterker dan voordien Je handige hulpmiddel, namelijk je Sling, heb je natuurlijk ook weer ter beschikking. En dit zelfs sterker dan voordien. In de vorige game had je stenen nodig om dit wapen te kunnen gebruiken, maar in deze game kan je dit oneindig gaan gebruiken. Er komen later in het spel nog extra hulpmiddelen waarvoor je wel spullen moet gaan maken zoals kruisboogpijlen of een soort bommetje waardoor je vuur kan doven. Het systeem is eigenlijk gewoon zoals bij A Plague Tale: Innocence maar dan verbeterd. Je zal altijd nog wel grondstoffen nodig hebben om je gear te upgraden aan een werkbank natuurlijk. Maar de grondstoffen zijn beter verdeeld in de levels. Een minpunt van de vorige game is nu helemaal opgelost. Ditzijnde dat de grondstoffen zeer willekeurig waren, en dan ook nog de verkeerde op het foute moment. Nu heb je overal wel iets van grondstoffen die je kan gebruiken.

Agressiever als nooit tevoren Ik denk dat je uit dit tussentiteltje al wel kan uitmaken waar dit heen gaat. De ratten bij Requiem zijn veel agressiever als daarvoor. Ook weer een minpuntje dat weggewerkt is, is het feit dat dit ongedierte niet meer ongeloofwaardig overkomt. Ze zijn zelfs redelijk eng in beeld gebracht. Ze komen met meer tezamen en kunnen je echt in het nauw drijven. Je zal dus veel efficiĆ«nter met vuur of licht moeten omgaan om voorbij deze griezels te komen. Je krijgt doorheen het spel ook een soort stofbommetje dat ervoor zorgt dat vuur nog groter en effectiever gaat zijn. Dit zorgt ervoor dat je, tijdelijk, een groter gebied kan trotseren zonder de ratten. Wat ik in het vorig stukje al aanhaalde was een bom vaardoor je vuur kan doven. Hiermee kan je wel strategisch te werk gaan. Als een vijand zich met een fakkel of lamp doorheen de zwerm van ratten waant, dan kan je dit op hen gooien waardoor het vuur/licht uitgaat. En dan is het lekker smullen voor de ratten en jij kan je als de bliksem uit de voeten maken. Hier geld de regel: āHet is zij of ikā.

Daar zijn vrienden voor Een geheel nieuw deeltje in het spel, en wat voor mij persoonlijk het betere is aan het spel, zijn de kompanen die doorheen het spel met je mee gaan. Deze kun je op bepaalde, en zeer nuttige momenten, iets opdragen om te doen. Zo zal bijvoorbeeld Hugo niet enkel naast je lopen, maar kan je via hem de ratten controleren en besturen. Of een andere metgezel kan bijvoorbeeld een vuurtje starten zodanig dat de vijand afgeleid is en jij kan doorlopen. Nog iemand anders kun je dan weer opdragen om meteen de actie in te vliegen en de vijand gewoon te doden. Dit was mijn persoonlijke favoriet. Waarmee je met nog een andere medereiziger een lichtstraal kan veroorzaken tussen bepaalde vuren, en je zo veilig door een zwerm raten kan lopen dankzij dat licht. Echt een fantastische verbetering als je het mij vraagt. Dankzij deze leuke extra heb ik wel het gevoel dat de difficulty van de game een tikkeltje hoger ligt dan zijn voorganger. Maar daar heb ik totaal geen probleem me, zeker niet als het de game verbeterd.

Verzamel, upgrade, ga verder Natuurlijk zijn de zinloze collectables weer van de partij. Ditzijnde weer de bloemen, gesprekken of artefacten waar je letterlijk niets mee bent. Dit is enkel goed voor mensen, zoals ik, die op trophies en achievements gaan jagen. Er is ƩƩn collectable aan het spel toegevoegd dat werkelijk handig is, eindelijk. Dit zijn gesloten werkbanken die je nog moet loskrijgen. Doorheen het spelen zal je jou ogen goed moeten openhouden voor messen die ergens in de omgeving hangen of liggen. Deze kan je dan oprapen, en dan ook maar ƩƩn per keer. Eens je dan een gesloten werkbank tegen komt kan je deze openen met zoān mes. Eens je zo eentje op hebt gebroken verdwijnt het mes en kan je volgende keer weer ƩƩn meenemen. De messen liggen niet altijd goed zichtbaar, dus goed zoeken is de boodschap. Maar we hebben het nog niet gehad over de beloning van die werkbank. Eens deze open is kan je er natuurlijk ook upgraden, maar je zal hier ook zeer handige tools terugvinden. Van grondstoffen, tot bommen, tot potten, tot zelfs kruisboogpijlen en upgradepunten.

Conclusie A Plague Tale Requiem biedt een zeer prachtig verhaal weer met veel emotionele wisselingen. Deze tweede titel in de reeks voelt voor mij nog veel beter aan dan zijn voorganger. De voice acting blijft wel top en de side characters die gebruikt zijn doorheen het verhaal zijn goed in beeld gebracht. De grondstoffen die je tegenkomt zijn niet meer at random en de ratten voelen niet meer ongeloofwaardig aan. Je krijgt meer keuzes van tools om te gebruiken. Je zal zelfs strategischer moeten omgaan van hoe je de ratten plaag voorbij zal lopen. Het nieuwe element waar je jouw kompanen kan gebruiken voor handige delen is echt een topstuk dat toegevoegd werd. Je moet wel de vorige game hebben gespeeld om deze game te kunnen volgen en begrijpen. De collectables ben ik nog steeds niet tevreden over omdat deze geen meerwaarde hebben aan het spel, enkel en alleen de gesloten werkbanken zijn een pluspunt.

Pluspunten:
+ Zeer meeslepend verhaal met boeiende characters.
+ Voice acting.
+ Gesloten werkbanken.
+ Hulp in kunnen roepen van je kompanen.
+ Beetje moeilijkere gameplay dan de voorganger dankzij de meer strategischere keuzes.
+ Grondstoffen zijn niet meer at random en ratten komen niet meer ongeloofwaardig over.
+ Bij release te spelen op Xbox Game Pass.
Minpunten:
- Je moet de eerste game hebben gespeeld om te kunnen volgen.
- Collectables blijven nutteloos.
Opmerkingen