Redfall

Joris Mertens (Soothsayer)
12 mei 2023
5 minuten om te lezen

Altijd al eens in de schoenen willen staan van een vampierjager zoals Blade, Buffy the vampire slayer of Van Helsing? Wel dan heb ik goed nieuws voor jou, want Bethesda en Arkane Studios maken deze bloederige droom waar in Redfall, hun nieuwste first-person open world looter shooter die ook meteen deel mag uitmaken van Microsoft’s Gamepass abonnement. Met actievolle gameplay zoals in Borderlands en het kenmerkende uiterlijk van Arkane Studios’ eigen Dishonored, maakt deze game meteen een sterke eerste indruk. Maar blijft Redfall wel bij de smiezen, of is het slechts een kwestie van vampiers spiesen?

Door onvoorziene omstandigheden, namelijk een spontane vampier invasie, strandt jouw personage in een dorp genaamd Redfall wat op een afgelegen eiland ligt omringd door een grote oceaan. Simpelweg vertrekken met een boot gaat echter zomaar niet meer want een vreemde magie heeft het water bevroren in tijd. Het is dus nu aan jou om de overlevenden in Redfall te redden van onvrijwillige bloeddonaties en bijtende pijn. Dit kan je alleen doen of samen online tot met 4 spelers. Beide speelstijlen heb ik getest en als heel amusant ervaren. Dit is dus alvast een goede start. Probeer echter niet te veel te begrijpen van Redfall’s story want hoewel de plot op zich wel oké zou kunnen zijn wordt deze zo hak op de tak verteld dat volgen een heel moeilijke opgave wordt.

Staking The Obvious De meeste Looter shooter games zijn bezaaid met hordes van vijanden zoals zombies, monsters of andere schietgrage gekken. Dit is echt helemaal anders in Redfall met zijn solitaire vampiers wat dus maakt dat de game een zeer uniek concept handhaaft. Begrijp me niet verkeerd, er lopen nog steeds schietgrage gekken rond die de vampiers als goden zien maar deze zijn gewoon minder talrijk. Het vampier/looter shooter concept op zichzelf werkt prima, dit omdat er redelijk wat variatie is aan soorten van vampiers, telkens met verschillende gevaarlijke krachten. Zo heb je bijvoorbeeld de Siphons die je van een afstand kunnen leegzuigen of de Shrouds die de omgeving rondom jou kunnen verduisteren. Om hen te doden, en dit deel vind ik echt mega cool, moet je altijd de genadeklop toedienen met een stake, oh ja, het OG vampire slaying tool. Doe je dat niet, dan krijgen de bloedzuigers gewoon al hun levens terug... wat dus betekent dat jij een tussendoortje wordt. Een minder aspect aan het unieke vampier/looter shooter concept is dat de wereld heel erg leeg en levenloos aanvoelt. Langs de ene kant logisch want vampiers in grote hordes laten voorkomen klinkt echt idioot. Maar de makers hadden op zen minst wel wat fauna kunnen toevoegen zoals vogels, koeien of zelfs wolven ofzo. Vreemd dat Arkane Studios zelf niet op zo’n voor de hand liggende oplossing is gekomen.

Staked Het Even Niet Mee? (Ga Dan Gewoon Naar De Plee.) Het is niet omdat er weinig leven in Redfall aanwezig is dat er niets te beleven valt. Integendeel zelfs, want naast de main story heb je nog een hoop side content dat je kan verkennen. Zo heb je bijvoorbeeld safe houses die je eerst moet veilig stellen, om dan vanuit daar extra missies te kunnen doen waarmee je de regio rondom kan veroveren. Ook zijn er vampier nesten die je kan vernietigen en honderden aan interessante gebouwen om leeg te roven. Om elke hoek kan er een container, kluis of kofferbak staan waarin stevige of zelfs legendarische wapens zitten. Loot is good! Daar houden we van! En dan heb je nog de Rooks, een vampiertype met hulk-like eigenschappen die altijd op de loer liggen. Telkens als je een missie voltooit of een sterke vampier dood dan vult de Rook meter en als deze vol is dan BOEM! Land er een Rook met rode donder vanuit de lucht om op jou te jagen. Maar wat als je de rollen omdraait en de Rook neer”staked”? Wel dan krijg je gegarandeerd een stevig legendarisch wapen, geweldig toch? Dan wordt de grote vraag natuurlijk, wie jaagt er eigenlijk op wie? (kwaadaardige lach) Het mooiste aan dit alles is dat de makers echt hebben gelet om zo weinig mogelijk in herhaling te vallen. Ze hebben overduidelijk niet afgekeken bij Ubisoft, dat kan ik je wel verzekeren. Wel een beetje vervelend en helaas eigen aan het looter shooter genre is dat je geld verliest telkens je doodgaat. Ik heb altijd een hekel gehad aan dit systeem en ben dus niet heel enthousiast om dit ook hier terug te zien. Gelukkig ligt er over heel de wereld van Redfall genoeg troep dat veel geld op brengt, zoals bijvoorbeeld autobatterijen, pillen en eekhoornbeeldjes. Maar wat me nog het meest verbaasde was de immense waarde van toiletpapier, dus “staked” het even niet mee ga dan gewoon naar de plee.

Wie Doet Er Mee Aan Deze Stakepartij? Ook weer typerend aan het looter shooter genre zijn de meerdere personages om uit te kiezen. Dit is niet anders in Redfall waar je de keuze krijgt tussen 4 nogal uitbundige maar interessante personages. Ik ga eerlijk zijn, ze zijn één voor één goed uitgewerkt en hebben allen unieke en krachtige abilities. Zo kan bijvoorbeeld Devinder een elektrische stake werpen en teleporteren, Remi een robot commanderen en explosieven plaatsen, en Layla een magische paraplu en haar vampire ex-boyfriend oproepen. (Ja, dat laatste is een beetje crazy.) Deze krachten kunnen allemaal nog eens versterkt worden via de skill trees die per personage helemaal anders zijn opgebouwd. Ikzelf was echt grote fan van Devinder’s elektrische stake en had deze echt zo sterk gemaakt dat zelfs bazen “auw!” riepen als ik deze in hun smoel smeet. Dit deed ik ook nog eens in stijl want elke personage heeft verschillende outfits om vrij te spelen en ook de guns en zelfs de stakes beschikken over voldoende skins.

Conclusie Voor een looter shooter game is Redfall tamelijk kort met een lengte van slechts 25 tot 30 uur, dit om zowel alle story als sidequests te voltooien. Maar dit maakt weinig uit want het spel valt zelden tot nooit in herhaling wat een absoluut pluspunt is. Tuurlijk hadden ze het spel ten koste van deze variatie kunnen rekken, maar dat wil niemand toch? Wat echter niet goed te praten valt is de flauw vertelde story en het vreselijke auto-save systeem dat enkel na afloop van een objective of missie het volledige spel opslaat. Om de zoveel tijd zie je het save icoontje wel verschijnen maar laat je daar niet door pakken, want als je iets gekocht of aangepast hebt dan is dit achteraf weer doodleuk verdwenen. Dus vooraleer je het spel afsluit denk eraan een objective te voltooien, al is het maar iets klein. Hoewel toch wat vervelend, ga ik het spel hier niet volledig op afkraken want Redfall heeft echt wel een tal van unieke en sterke aspecten aan te bieden. Zo vind ik het vampierjagen met guns & stake bijvoorbeeld een geniaal gegeven. Het zorgt ervoor dat je ter alle tijden dicht bij moet blijven wat als gevolg de gevechten veel intensiever maakt. Ook het feit dat iedere quest anders aanvoelt en dat je deze vaak op verschillende manieren kan voltooien, daar was ik ook heel sterk van onder de indruk. Maar bovenal zijn het de 4 uitgebreide personages en hoe geweldig deze spelen dat ervoor gezorgd hebben dat ik van het startscherm tot aan de credits van Redfall genoten heb. Beweer ik nu dat Bethesda’s nieuwe bloedzuigfestijn evenaart aan reeds befaamde looter shooter games zoals Borderlands of Outriders? Nee, dat nu ook weer niet. Maar voor een echte vampier en looter shooter fan kan Redfall toch wel een zeer behaaglijk tussendoortje zijn.